سلام .به این وبلاگ خوش اومدید.

امیدوارم گوشی موردنظرتون رواینجاپیداکنیداگرهم پیدانکردیدکامنت بذاریدمن براتون میذارمش یاخواستیدمیل میکنم براتون.به

صفحات بعدهم سربزنیدپشیمون نمیشید.

www.goushi.loxblog.com

سامسونگ گرند 2 نسبت به مدل قبلی خود کمی بلندتر شده و سامسونگ قامت آن را به 5.25 اینچ رسانده است. اما اتفاق مثبتی که در این گوشی افتاده است، ضخامت آن می‌باشد. با بزرگ‌تر شدن صفحه‌ی نمایش این گوشی و قدرتمندتر شدن آن نسبت به نسل قبلی خود یعنی گرند، ضخامت آن کاهش یافته است و از 9.6 میلی متر به 8.9 میلی متر رسیده است. نکته‌ی قابل توجه دیگر در طراحی گرند مربوط به جنس بدنه‌ی آن می‌باشد. جنس بدنه‌ی به کار برده شده در این گوشی کاملا شبیه به Note3 بوده و از چرم مصنوعی به همراه دوختی از نخ، استفاده شده است. با وجود بزرگ‌تر شدن اندازه‌ی گرند 2 نسبت به گرند، وزن آن تنها یک گرم سنگین‌تر شده است. این به معنای اوج هنر شرکت سامسونگ است که توانسته با وجود تمام این بهبودها، وزن این گوشی را نسبت به نسل قبل خود، تقریبا ثابت نگه دارد. دیگر تفاوت به وجود آمده در این گوشی نسبت به گرند، مربوط به حاشیه‌ی بالا و پایین صفحه نمایش می‌باشد. سامسونگ در گرند 2، حاشیه های صفحه را به حداقل رسانده تا چهره‌ی زیباتری به این فبلت ببخشد. نوع و چیدمان کلیدهای پایین صفحه نمایش نسبت به گرند تغییری نکرده است و همان ترکیب دو کلید لمسی خازنی و یک کلید فیزیکی در این گوشی حفظ شده است. در واقع سامسونگ اصرار زیادی در استفاده از این کلیدها در گوشی‌های خود دارد و می‌پندارد که این خود، نشانی از گوشی‌های شرکت سامسونگ می‌باشد.

لبه‌ی پایین این گوشی میزبان پورت microUSB و میکرون می‌باشد. مانند بسیاری از گوشی‌های دیگر، جک 3.5 میلی متری در لبه‌ی بالایی این گوشی قرار گرفته است.



 در نهایت در قاب پشتی گوشی و در قسمت بالایی آن، اسپیکر، لنز دوربین و فلاش می‌باشد و لوگوی سامسونگ در مرکز این قاب می‌درخشد.

صفحه نمایش

همان طور که می‌دانید صفحه نمایش سری‌های گرند سامسونگ به بزرگی سری مگا نیستند، اما باید گفت که این سری جزو دسته‌ی فبلت ها به حساب می‌آیند. اندازه‌ی صفحه نمایش گرند 2 نسبت به گرند 0.25 اینچ یعنی چیزی در حدود 0.6 سانتی متر افزایش پیدا کرده است. وضوح تصویر گرند 2 نیز نسبت به گرند پیشرفت داشته و از کیفیت WVGA به 720p رسیده و تراکم پیکسلی آن با توجه به افزایش 0.25 اینچی در صفحه نمایش آن نسبت به سری قبلی خود، حدود 100ppi افزایش داشته است. بنابراین گرند 2 هم در زمینه‌ی اندازه و هم رزولوشن صفحه نمایش، نسبت به گرند ارتقا داشته است. اما انعکاس نور از صفحه نمایش این گوشی بسیار زیاد بوده و به سختی قادر خواهید بود تا متن‌ها را زیر نور آفتاب با این گوشی ببینید. عکس‌های به نمایش در آمده بسیار واضح و شارپ بوده و کیفیت مناسبی دارند. زاویه‌ی دید این محصول با وجود پنل TFT خوب بوده و کاربر را در حین کار ناامید نخواهد کرد. به طور کلی رنگ‌های به نمایش در آمده از صفحه نمایش این گوشی بسیار رضایت بخش می‌باشند. حال اگر بخواهیم یک نتیجه گیری کلی از صفحه نمایش و طراحی این گوشی داشته باشیم، باید بگوییم که گرند 2 نسبت به نسل قبلی خود در اکثر قسمت‌ها پیشرفت داشته و سامسونگ نهایت تلاش خود را برای بهتر جلوه داده شدن این گوشی، به کار برده است.

دوربین

حال نگاهی اجمالی به دوربین 8 مگاپیکسلی این گوشی می‌اندازیم. دوربین گرند 2 نسبت به گرند تغییر زیادی نکرده است و فقط در زمینه‌ی پردازش عکس‌ها، اندکی بهبود یافته است. رزولوشن تصاویر ثبت شده 2448×3264 پیکسل می‌باشد و تصاویر گرفته شده با دوربین این گوشی کیفیت بالایی دارند. رنگ‌های تولید شده بسیار زنده و طبیعی بوده و نویز تصاویر نیز کم است. به علاوه این گوشی می‌تواند با کیفیت Full HD 1080p فیلم‌برداری کند. همانند عکس‌های گرفته شده، کیفیت فیلم‌برداری این گوشی نیز بسیار خوب و رضایت بخش است. در ضمن، یک دوربین 1.9 مگاپیکسلی نیز برای انجام مکالمات تصویری وجود دارد که برای این منظور بسیار مناسب و با کیفیت است. از امکانات دیگر این دوربین می‌توان به عکاسی پانوراما، قابلیت تشخیص چهره و لبخند، لرزش گیر دست و ثبت موقعیت مکانی و زمانی اشاره نمود.

سخت افزار و نرم افزار

چیپ میان رده‌ی Snapdragon 400 به عنوان مغز متفکر برای این گوشی در نظر گرفته شده است. بر روی این چیپ ست یک پردازنده‌ی 4 هسته ای Cortex A7 قرار گرفته که قادر است با سرعت 1.2 گیگاهرتز دستورات را پردازش کند. همچنین چیپ گرافیکی Adreno 305 و 1.5 گیگابایت حافظه‌ی رم برای این گوشی در نظر گرفته شده است. در واقع ما این پردازنده را پیش از این در گوشی‌های میان رده‌ی زیادی دیده بودیم که عملکرد سریع و مناسبی داشتند. پس در هنگام کار با این گوشی با کندی مواجه نخواهید شد؛ چرا که این پردازنده پیش از این امتحان خود را به ما و خیلی از کاربران در گوشی‌هایی چون Moto G پس داده است. اما متاسفانه سامسونگ در این گوشی جدید، از به روز ترین نسخه‌ی سیستم عامل اندروید یعنی KitKat استفاده نکرده و ورژن قدیمی‌تر آن یعنی اندروید JellyBean را استفاده نموده است. اما انتظار می‌رود که شرکت سامسونگ به زودی هر چه تمام‌تر، جدیدترین آپدیت سیستم عامل اندروید را برای گرند 2 ارائه نماید. سامسونگ برای گرند 2، هشت گیگابایت حافظه‌ی داخلی در نظر گرفته که از این مقدار، حدود 5 گیگابایت در اختیار کاربر قرار خواهد گرفت که این مقدار حافظه مسلما اندکی کم به نظر رسد. به هر حال گرند 2 مانند تمام گوشی‌های دیگر هوشمند سامسونگ، مجهز به یک شیار کارت حافظه‌ی جانبی microSD است که به وسیله‌ی آن می‌توانید تا 64 گیگابایت حافظه‌ی این گوشی را ارتقا دهید.

باتری

اما بیشترین و مهم‌ترین بهبودی که گرند 2 نسبت به مدل قبل خود داشته، مربوط به باتری آن می‌باشد. با بزرگ‌تر شدن صفحه نمایش، رزولوشن بالاتر و قدرتمندتر شدن پردازنده‌ی گرند 2 نسبت به گرند، سامسونگ از یک باتری 2600 میلی آمپر ساعتی از نوع لیتیم یونی برای این گوشی به کار برده است. با وجود این بهبودها، باتری گرند 2، 500 میلی آمپر ساعت نسبت به گرند اولیه افزایش پیدا کرده است که این ارتقا تنها در هنگام استفاده از گوشی مشهود خواهد بود. این باتری می‌تواند 370 ساعت یعنی حدود 15 روز در شرایطی که هر دو سیم کارت فعال باشند، در حالت استند بای شارژدهی نماید. مضاف بر این، کاربران می‌تواند تا حدود 17 ساعت به مکالمه‌ی ممتد با این گوشی بپردازند. در مجموع ما عملکرد باتری گرند 2 را تحسین برانگیز می‌دانیم.

حرف آخر

در نهایت باید گفت که سامسونگ در طراحی و تولید گرند 2 نهایت سعی و تلاش خود را کرده و کار خود را به خوبی انجام داده است. سامسونگ با بهبودهایی که در نسل جدید گرند خود ایجاد نموده، مسلما خیلی‌ها را برای خرید این گوشی وسوسه می‌نماید. در مجموع ما این محصول را برای افرادی که به دنبال گوشی‌ای با صفحه نمایش بزرگ، امکاناتی مناسب و جنس بدنه‌ی مرغوب در کنار قیمت مناسب می‌گردند، توصیه می‌نماییم.

زمانی که سامسونگ اولین گلکسی نوت را معرفی کرد، هیچ گوشی بزرگ و یا به اصطلاح فبلت دیگری در بازار وجود نداشت و به همین دلیل، گلکسی نوت کاملا بی‌رقیب بود. حتی در سال بعد و پس از معرفی گلکسی نوت 2 نیز، رقبای چشمگیری در بازار وجود نداشت، اما امسال دیگر رقابت به سادگی دو سال گذشته نخواهد بود. گلکسی نوت 3 زمانی وارد بازار شد که فبلت های غول‌پیکر و قدرتمندی مانند سونی Xperia Z Ultra، ال‌جی Optimus G Pro، هواوی Ascend Mate و حتی Galaxy Mega 6.3 خود کمپانی سامسونگ، بر بازار گوشی‌های عظیم‌الجثه، حکمرانی می‌کردند. باید دید که آیا سامسونگ، امسال نیز می‌تواند ماهیت گلکسی نوت 3 را به عنوان برترین فبلت بازار حفظ نماید یا خیر. سوالی که در این نقد و بررسی به آن پاسخ خواهیم داد.

طراحی و ساخت

گلکسی نوت 3 اولین محصول جدید سامسونگ است که از طراحی ثابت و نسبتا تکراری گوشی‌های سامسونگ استفاده نمی‌کند. بر خلاف گوشی‌های Galaxy S3، Galaxy S4 و Galaxy Note 2 که بدنه‌ای عریض با لبه‌های کاملا گرد داشتند، لبه‌های نوت 3 انحنای کمتری داشته و سامسونگ بار دیگر به طراحی Galaxy S2 بازگشته است. کاهش انحنای لبه‌ها و همچنین باریک نمودن قاب دور صفحه نمایش، باعث گشته تا سامسونگ بتواند با حفظ ابعاد Galaxy Note 2، صفحه نمایش بزرگ‌تری را بر روی Galaxy Note 3 قرار دهد.

به علاوه ضخامت این گوشی 1.1 میلی‌متر و وزن آن 15 گرم نسبت به مدل قبلی کاهش یافته و نوت 3 تنها 8.3 میلی‌متر ضخامت و 168 گرم وزن دارد. با این حال، کار کردن با یک دست با نوت 3 همانند سایر فبلت ها، کار محالیست و نباید انتظار داشته باشید که بتوانید این گوشی را در جیب شلوار خود جای دهید!

اما بزرگ‌ترین تغییر ایجاد شده در طراحی و ساخت این گوشی مربوط به قسمت پشتی و یا به عبارت دقیق‌تر، مربوط به قاب پشت صفحه نمایش می‌باشد.

سامسونگ بالاخره قاب براق و پلاستیکی مرسوم بر روی گوشی‌های رده‌بالا را منسوخ کرده و ایده‌ی جدیدی برای گلکسی نوت 3 در نظر گرفته است. قاب پشت این گوشی از پلاستیک مات و با کیفیتی ساخته شده که بافتی همانند چرم مصنوعی دارد و دور تا دور آن نیز الگویی دوخت مانند قرار گرفته است. این قاب نه تنها کیفیت و ظاهر بهتری نسبت به قاب سایر گوشی‌های رده بالای سامسونگ دارد، بلکه اصطکاک مناسبی با کف دست ایجاد کرده و لیز نمی‌خورد که این امر باعث می‌شود تا با حس امنیت بیشتری، گوشی را در دست بگیرید.

اکثر قسمت‌های جلویی گوشی توسط صفحه نمایش عریض آن اشغال شده که در زیر آن کلید سخت‌افزاری Home در میان دو کلید خازنی و در بالای آن دوربین دوم در کنار حسگرهای مجاورت و سنجش نور، LED مربوط به هشدارها و بلندگوی مخصوص مکالمه، قرار گرفته‌اند. کیفیت این بلندگو رضایت‌بخش بوده و برای انجام مکالمات روزمره کاملا مناسب است.

سامسونگ در طراحی نوت 3 از الگوریتم استاندارد اکثر گوشی‌های هوشمند در چیدمان پورت‌ها و کلیدها استفاده کرده است. دور گوشی یک روکش نقره‌ای رنگ قرار دارد که مهمان کلیدهای پاور و کم و زیاد کردن صدا، خروجی 3.5 میلی‌متری صوتی، حسگر مادون‌قرمز، درگاه microUSB، شکاف قلم و بلندگوی مونوی دستگاه است.

این تک بلندگوی مونو کیفیت صوتی متوسطی داشته و برخلاف بلندگوهای استریوی Boom Sound گوشی‌های رده بالای HTC، شما را شگفت‌زده نخواهد کرد.  
نکته‌ی ناراحت‌کننده در مورد کیفیت ساخت نوت 3، به کلید سخت‌افزاری Home آن باز می‌گردد. پیش‌تر، کاربران این گوشی در انجمن‌ها و وب‌سایت‌های مختلف، خبر از محکم نبودن این کلید در جای خود مطرح کرده بودند و هنگامی که به بررسی این گوشی پرداختیم، ما نیز به این مشکل برخوردیم. این موضوع هنگامی که با ناخن دست، به لبه‌های کلید Home فشار وارد می‌کردیم، کاملا مشهود بود و این کلید، چند میلی‌متر در جای خود بازی می‌کرد.

 این مورد، از نظر ما یک ایراد اساسی محسوب گشته و باعث می‌شود تا در بخش کیفیت ساخت، Sony Xperia Z Ultra و یا LG Optimus G Pro را برتر از گلکسی نوت 3 بدانیم.

هنگامی که این قاب را جدا می‌کنید، با یک باتری عظیم‌الجثه 3200 میلی‌آمپرساعتی مواجه خواهید شد که نه تنها عملکرد بسیار خوبی دارد، بلکه خوشبختانه توسط کاربر قابل تعویض نیز می‌باشد. اگر جزو کاربرانی هستید که کارهای روزمره شما به گوش کردن به موسیقی، مرورگری اینترنت، ایجاد تماس و ارسال پیغام‌های متنی محدود می‌شود، می‌توانید با یک بار شارژ، تا دو روز کامل روی گلکسی نوت 3 حساب کنید، اما اگر جزو کسانی هستید که اجرای بازی‌های سه بعدی، جزو مصارف روزمره‌ی شماست، مجبور خواهید بود تا هر روز حداقل یک بار گوشی خود را شارژ نمایید. در بالا این باتری شیارهای سیم‌کارت و کارت حافظه microSD قرار دارند که به کمک مورد دوم، می‌توان حافظه داخلی گوشی را تا 64 گیگابایت دیگر افزایش داد.

صفحه نمایش

اما همان طور که گفتیم، سامسونگ توانسته با حفظ ابعاد نوت 2، صفحه نمایش بزرگ‌تری را بر روی نوت 3 قرار دهد. این گوشی از یک صفحه نمایش عریض 5.7 اینچی با پنل Super AMOLED استفاده می‌کند که دقت آن 1080×1920 پیکسل است. این دقت، تراکم پیکسلی 386PPI را ارائه می‌کند که بیش‌ترین تراکم پیکسلی در بین فبلت ها تا به این تاریخ می‌باشد.

 همانند اکثر پنل های Super AMOLED، رنگ‌های این صفحه نمایش بسیار اشباع شده و غلیظ بوده، زوایای دید عالی می‌باشند و روشنایی صفحه در صورتی که نخواهید در زیر تابش مستقیم نور آفتاب با گوشی خود کار کنید، کافیست.

در مجموع همانند Galaxy S4، نوت 3 نیز یکی از بهترین صفحات نمایش در بین گوشی‌های هوشمند ساخته شده تا به این تاریخ را داراست و در این مورد، نوت 3 را برتر از فبلت های رده بالای دیگر نظیر Sony Xperia Z Ultra و یا LG Optimus G Pro می‌دانیم.

عملکرد سخت افزاری

از لحاظ سخت افزاری، گلکسی نوت 3 یک غول به تمام معناست! این گوشی در دو مدل N9000 و N9005 عرضه شده است که تفاوت اصلی این دو مدل به چیپ آن‌ها باز می‌گردد. مدل‌های N9000 از جدیدترین مدل چیپ ساخت کمپانی سامسونگ یعنی Exynos 5 Octa 5420 استفاده می‌کنند که دارای دو پردازنده چهار هسته ای، یکی کم مصرف و برای انجام وظایف سبک و دیگری زمانی فعال می‌شود که بار محاسباتی سنگینی بر روی گوشی قرار گیرد. مدل N9005 نیز که بیشتر برای بازار اروپا و آمریکا تولید گشته و به سختی در ایران یافت می‌شود. این مدل از چیپ Snapdragon 800 ساخت کمپانی Qualcomm استفاده می‌کند که یک پردازنده چهارهسته ای Krait 400 با فرکانس 2.3 گیگاهرتز را کنترل می‌کند. عملکرد هر دو مدل کم و بیش یکسان است و جزو قوی‌ترین گوشی‌های جهان محسوب می‌گردند. هیچ بازی سه بعدی و هیچ برنامه ای تا به این تاریخ ساخته نشده که بر روی این گوشی به روانی اجرا نشود و سوای اینکه کدام مدل را بخرید، تمامی دستورات به روان‌ترین شکل ممکن انجام خواهند شد. اما جدای از نوع چیپ، تمامی مدل‌ها دارای 3 گیگابایت حافظه رم می‌باشند که این اطمینان را به شما می‌دهد تا بتوانید هر تعداد برنامه که تمایل داشتید به صورت همزمان اجرا نمایید.

نرم افزار

اگر پیش‌تر هم از گوشی‌های رده بالای سامسونگ مانند Galaxy Note 2 و یا Galaxy S4، استفاده کرده باشید، هنگامی که برای اولین بار گلکسی نوت 3 را روشن می‌کنید، با محیطی کاملا آشنا مواجه خواهید شد. دلیل آن هم، رابط کاربری Nature UX این گوشی است که بر روی نسخه 4.3 از سیستم عامل اندروید نصب گردیده است.
ظاهر فانتری و کارتونی مانند این رابط کاربری ممکن است مورد پسند هر سلیقه ای قرار نگیرد ولی سامسونگ بر خلاف کمپانی‌هایی نظیر HTC و یا Sony، بیش از ظاهر رابط کاربری، به امکانات و قابلیت‌های آن اهمیت می‌دهد.

اکثر قابلیت‌های نرم افزاری این گوشی، در Galaxy S4 هم وجود داشته‌اند که پیش‌تر و در نقد و بررسی Galaxy S4 آن‌ها را توضیح داده بودیم و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به امکانات Air Gesture، Air View و Smart Stay اشاره کرد. با فعال کردن Air Gesture می‌توانید با حرکت دست خود در مقابل سنسور مجاورت گوشی، بین عکس‌ها در گالری گوشی حرکت کرده و یا در برنامه موزیک پلیر، به موسیقی بعدی و یا قبلی بروید. Air View به شما کمک می‌کند تا با نگه داشتن انگشت و یا قلم گوشی در فاصله یک سانتی متری صفحه نمایش، یک پیش نمایش از تصاویر، ویدیوها و یا حتی رویدادهای ذخیره شده در تقویم گوشی را مشاهده نمایید. Smart Stay نیز به کمک دوربین دوم گوشی و با ردیابی حرکت چشمان شما، صفحات مرورگر وب را بالا و پایین می‌برد.
اما از این امکانات تکراری که بگذریم، سامسونگ تعدادی قابلیت جدید و بسیار جالب به گلکسی نوت 3 اضافه کرده است.
برای شروع، منوی مالتی تسکینگ که با نگه داشتن کلید خازنی Back به صورت نواری در سمت چپ ظاهر می‌گردد، تغییراتی داشته است. برای مثال برنامه های این لیست افزایش یافته است و در ضمن می‌توان هر دو قسمت بالایی و پایینی را به یک برنامه اختصاص داد و برای مثال مرورگر اینترنت Chrome را همزمان اجرا کنید.
پس از این، به Air Commands یعنی بزرگ‌ترین و انقلابی‌ترین تغییر ایجاد شده در گلکسی نوت 3 می‌رسیم. هنگامی که قلم را از شیار خارج کرده و یا آن را در فاصله یک سانتی متری صفحه نگاه داشته و کلید روی آن را بفشارید، منوی Air Commands باز می‌شود که دارای 5 بخش می‌باشد.

بخش اول Pen Window نام دارد. Pen Window در حقیقت همان Small Apps است که سونی بر روی گوشی‌های خود قرار داده. هنگامی که این گزینه را انتخاب می‌کنید، دستگاه از شما می‌خواهد تا با قلم، بخشی از صفحه را که می‌خواهید برنامه مورد نظر در آنجا اجرا شود را انتخاب نمایید. پس از انتخاب بخش مورد نظر، لیستی از برنامه‌هایی که می‌توانید به صورت کوچک شده اجرا نمایید، به شما نشان داده می‌شوند. در حال حاضر این لیست بسیار محدود بوده و تنها هشت برنامه در آن وجود دارند که انتظار می‌رود با به روز رسانی های نرم افزاری، تعداد این برنامه‌ها افزایش یابد. لازم به ذکر است که می‌توانید در صورت نیاز چند بار این عمل را انجام داده و چندین برنامه کوچک شده بر روی صفحه گوشی خود داشته باشید.
بخش دوم S Finder نام دارد که در حقیقت همان جستجوی پیشرفته‌ی گوشی می‌باشد.
Screen Write که سومین بخش است، یک Screenshot از صفحه مورد نظر گرفته و سپس شما می‌توانید هر آنچه که بخواهید بر روی آن بنویسید.
بخش چهارم Scrap Book نام دارد. Scrap Book تا حدودی مانند ساخت روزنامه دیواری است. به کمک این قابلیت شما می‌توانید از صفحه مورد نظر، عکس، ویدیو و یا محتوای مورد نظر را انتخاب کرده و ذخیره کنید. بدین صورت شما می‌توانید یک روزنامه دیواری با محتوای مختلف تهیه نمایید.
آخرین بخش هم Action Memo نام دارد که برای مواقعی مناسب است که نیاز دارید به سرعت نوت برداری کنید و یک یادداشت کوچک در اختیار شما قرار می‌دهد.
قابلیت جالب دیگر اضافه شده به این گوشی، برنامه My Magazine است که با حرکت انگشت دست از پایین صفحه نمایش به بالا، فعال می‌شود. My Magazine در حقیقت همان BlinkFeed کمپانی HTC است و با آن می‌توانید از آخرین اخبار سایت‌های مختلف و یا شبکه های اجتماعی خود مطلع شوید.
علاوه بر این‌ها، نوت 3 دریایی از امکانات و قابلیت‌های نرم افزاریست که ممکن است چند روز به طول انجامد تا بتوانید همه آن‌ها را امتحان نمایید.
لازم به ذکر است که گلکسی نوت 3، همانند تمامی محصولاتی اندرویدی که از نسخه 4.0 و یا جدیدتر این سیستم عامل استفاده می‌کنند، به طور کامل از زبان فارسی پشتیبانی می‌کنند. به علاوه کیبوردی که سامسونگ به صورت استاندارد بر روی این گوشی قرار داده، از زبان فارسی نیز پشتیبانی می‌کند.
همچون سایر فبلت ها، صفحه نمایش عریض و سخت افزار قدرتمند گلکسی نوت 3، تجربه ای که از مرورگری اینترنت که این گوشی ارائه می‌کند، بی نقص و فوق‌العاده لذت بخش است. حرکت بین صفحات اینترنتی بسیار روان بوده، فرمان‌های چند لمسی به سرعت عمل می‌کنند و همه چیز به بهترین نحو ممکن انجام می‌شود.
نکته دیگر در مورد نرم افزار این گوشی، پخش کننده ویدیویی آن است. این پخش کننده به صورت استاندارد از اکثر فرمت های ویدیویی مانند Xvid و MP4 پشتیبانی می‌کند ولی اگر به اجرای ویدیوهای DivX دارید، مجبور خواهید بود تا به نرم افزار بهتری بر روی گوشی خود نصب کنید. جدای از فرمت، گلکسی نوت 3  با داشتن صفحه‌ی Super AMOLED عریض و با کیفیت، یک محصول بی نظیر برای تماشای ویدیو است.

دوربین

گلکسی نوت 3 از یک دوربین با حسگر 13 مگاپیکسلی با فوکوس خودکار بهره می‌برد. این گوشی، با کیفیت‌ترین دوربین را در بین گوشی‌های سامسونگ تا به این تاریخ را به همراه دارد و کیفیت عکس‌های آن به راحتی می‌تواند با بهترین‌های بازار نظیر iPhone 5s و LG G2 رقابت کند. رنگ‌ها طبیعی، جزئیات زیاد و نویز تصاویر کم است. به علاوه، کمینه نسبت کانونی f/2.2 این دوربین در کنار فلاش LED پرقدرت، باعث می‌شود تا در شب و در شرایط نوری ضعیف نیز بتوان عکس‌های مناسب و رضایت بخشی ثبت نمود. کیفیت فیلم‌برداری نیز، همانند عکس‌برداری آن فوق العادست و فیلم‌های گرفته شده بسیار شارپ و طبیعی می‌باشند.

اما یک نکته در مورد سیستم فیلم‌برداری دو مدل N9000 و N9005 وجود دارد. مدل‌های N9005 که از چیپ Snapdragon 800 استفاده می‌کنند، علاوه بر کیفیت Full HD، می‌توانند با کیفیت 4K نیز فیلم‌برداری کند. به نظر ما این یک مزیت برای مدل‌های N9005 محسوب نمی‌گردد و دو دلیل برای این ادعا داریم. دلیل اول، کم بودن تلویزیون‌ها و صفحاتیست که دارای دقت 4K بوده و دلیل دوم، حجم بسیار بالای فیلم‌های 4K گرفته شده است که به اشتراک گذاشتن آن‌ها را تقریبا محال می‌کند.

نرم افزار دوربین، دقیقا همانیست که بر روی گوشی گلکسی S4 نیز وجود داشت که پیش‌تر تمامی امکانات آن را در نقد و بررسی آن گوشی بررسی کرده بودیم. از مهم‌ترین قابلیت‌های نرم افزاری دوربین نوت 3 می‌توان Sound and Shot جهت قرار دادن صدا بر روی تصاویر گرفته شده، Drama Shot برای ترکیب چند عکس و تهیه یک عکس با چند تصویر از سوژه مورد نظر و Animated Photo برای ثابت نگه داشتن کل تصویر و حرکت دادن سوژه مورد نظر، اشاره کرد.

جمع بندی

گلکسی نوت 3 یک گوشی بی‌نقص نیست و این یک واقعیت است اما مزایای این گوشی به قدری زیاد است که می‌توان از تمامی نقاط ضعف آن به راحتی چشم‌پوشی کرد. صفحه نمایش عالی با تراکم پیکسلی بسیار بالا، پردازنده قدرتمند، دوربین بسیار خوب، شارژدهی زیاد باتری، امکانات نرم‌افزار فراوان و از همه مهم‌تر، یک قلم فوق‌العاده کاربری که در هیچ گوشی دیگر مشابه آن وجود ندارد، باعث شده‌اند تا سامسونگ گلکسی نوت 3 در نبرد با فبلت ها پیروز بیرون آمده و تخت پادشاهی گوشی‌های عظیم‌الجثه را از آن خود کند. در جواب سوالی که در ابتدای این نقد و بررسی مطرح کردیم، باید بگوییم که پاسخ مثبت است. گلکسی نوت 3 بهترین گوشی عظیم‌الجثه و یا به اصطلاح فبلت ساخته شده تا به امروز است.

در حالی که تنها شش ماه از معرفی ابر گوشی محبوب و معروف Xperia Z1 توسط کمپانی سونی گذشته بود، در نمایشگاه MWC 2014، ژاپنی‌ها مدل جدید این گوشی با نام Xperia Z2 معرفی کردند. Xperia Z2 جهش بزرگی نسبت به Xperia Z1 محسوب نمی‌گردد و تفاوت‌های آنها به صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و بهتر، سخت‌افزار قدرتمندتر و بلندگوهای استریو خلاصه می‌شود. با توجه به اینکه بازار گوشی‌های موبایل توسط دو کمپانی سامسونگ و اپل رهبری می‌شود، رقابت برای تصاحب جایگاه سوم توسط کمپانی‌های سونی، ال‌جی، HTC، هواوی و نوکیا بسیار شدید است. سونی هم که از رشد پرسرعت بازار گوشی‌های هوشمند آگاه است، بخش کامپیوترهای شخصی خود یعنی VAIO را به شرکت دیگری واگذار کرد تا بتواند تمام تمرکز خود را بر روی بخش‌های موبایل و کنسول بازی متمرکز کند. حال باید دید که آیا Xperia Z2 می‌تواند سونی را یک پله به کسب رتبه‌ی سوم نزدیک‌تر کند و نماینده‌ی شایسته‌ای از طرف سرزمین سامورایی‌ها باشد یا خیر. سوالی که قصد داریم تا آن را در این نقد و بررسی پاسخ دهیم. با ما در نقد و بررسی Sony Xperia Z2 همراه شوید!

نسبت به Xperia Z1، بدنه‌ی Xperia Z2 کمی کشیده‌تر شده ولی سونی توانسته به کمک کم کردن فضای چپ و راست صفحه‌نمایش، عرض آن را کمتر و به‌اصطلاح گوشی را کمی لاغرتر کند. با این حال، Xperia Z2 نیز همانند Xperia Z1 یک گوشی بزرگ و سنگین‌وزن محسوب می‌گردد. برای مثال، پرچم‌دار سال گذشته‌ی کمپانی LG یعنی G2، با وجود بهره‌گیری از صفحه‌نمایشی مشابه Xperia Z2، از آن باریک‌تر، کوتاه‌تر و به مراتب سبک‌تر است.

اما یک ایراد که باید در مورد طراحی Xperia Z2 بیان کنیم، مربوط به قاب دور گوشی می‌شود. این قاب مقدار بسیار کمی از شیشه‌های عقب و جلویی گوشی فاصله دارد که این مورد را می‌توانید به کمک ناخن دست پیدا نمایید. این موضوع در نگاه اول اهمیت چندانی ندارد ولی در دراز مدت و پس از چند ماه استفاده، این فضا توسط چربی دست پر شده و ظاهر نامناسبی پیدا خواهد کرد و تمیز کردن آن، کار آسانی نخواهد بود.

صفحه‌نمایش و بلندگوها

با توجه به اینکه همیشه سونی برای استفاده از پنل‌های TN در پرچم‌داران گوشی‌های خود، مورد انتقاد مراجع تخصصی و کاربران قرار می‌گرفت، در Xperia Z2 و برای اولین بار، سونی از صفحه‌نمایش IPS استفاده کرده است. صفحه‌نمایش 5.2 اینچی Xperia Z2 از دقت Full HD یعنی 1080×1920 پیکسل استفاده می‌کند که تراکم پیکسلی بسیار بالای 425 پیکسل بر هر اینچ را ارائه می‌کند. چنین تراکم پیکسلی بالایی، نشان دادن ریزترین و دقیق‌ترین جزئیات قابل روئیت با چشم انسان را تضمین می‌نماید. سونی نیز تمامی تکنولوژی‌های انحصاری خود مانند Triluminous و X-reality را بر روی آن قرار داده تا به بهترین کیفیت ممکن دست پیدا کند. روشنایی و کنتراست و کیفیت رنگ‌های تولید شده توسط صفحه‌نمایش Xperia Z2 در سطح بسیار بالایی قرار دارند و کاربر را مجذوب خود خواهند کرد. زوایای دید نیز به لطف استفاده از تکنولوژی IPS، بسیار خوب هستند ولی هنوز شاهد کاهش روشنایی صفحه، هنگام تماشای آن از زوایای بسته هستیم.

در مجموع، صفحه‌نمایش Xperia Z2 یک جهش بسیار بزرگ نسبت به Xperia Z1 محسوب می‌گردد و به راحتی می‌تواند با صفحات نمایش برتر بازار مانند HTC One، Apple iPhone 5s و یا Google Nexus 5 رقابت کند ولی هنوز کیفیت آن با صفحه‌نمایش بی‌نظیر Samsung Galaxy S5 کمی فاصله دارد.

با وجود بهره‌گیری از بدنه‌ای باریک، سونی توانسته یک باتری قدرتمند لیتیوم-یون با ظرفیت 3200 میلی‌آمپر ساعت را داخل Xperia Z2 بگنجاند! طبق ادعای سونی، این باتری می‌تواند نزدیک به 20 ساعت مکالمه ممتد یا 120 ساعت پخش موسیقی و یا 10 ساعت پخش ویدئو را تضمین نماید. در عمل نیز شارژدهی باتری این گوشی همانند Samsung Galaxy S5 و HTC One M8 فوق‌العاده است و با مصارف عادی و روزمره (تماس، پیغام کوتاه، مرورگری اینترنت، پخش موسیقی) می‌توان با یک بار شارژ تا 1.5 الی 2 روز کامل از آن استفاده نمود. به علاوه همانند HTC و Samsung، سونی نیز حالتی برای غیرفعال کردن سرویس‌های اضافی و افزایش طول عمر باتری گوشی با نام STAMINA بر روی Xperia Z2 قرار داده است که عملکرد قابل قبولی دارد ولی به خوبی عملکرد سیستم‌های مشابه در One M8 و به خصوص Galaxy S5 نمی‌باشد. متاسفانه به دلیل بدنه‌ی یکپارچه گوشی، باتری Xperia Z2 توسط کاربر قابل تعویض نیست.

نرم‌افزار

اما از جالب‌ترین امکانات نرم‌افزاری Xperia Z2 می‌توان به منشی تلفنی آن اشاره کرد که از قسمت تنظیمات تماس‌های گوشی می‌توان آن را فعال نمود. هنگامی که برای اولین بار منشی تلفنی گوشی را فعال می‌کنید، می‌بایست تا پیغام صوتی مورد نظر خود را ضبط کرده و سپس زمان مورد نیاز برای فعال شدن منشی تلفنی را مشخص نمایید.

Xperia Z2 یک گوشی ایده آل برای علاقه‌مندان به بازی است. این گوشی به لطف چیپست فوق‌العاده قدرتمند و صفحه‌نمایش عریض و با کیفیت، می‌تواند علاقه‌مندان به بازی کردن با گوشی را کاملا خوشنود نگاه دارد.

از مهم‌ترین قابلیت‌های جدید دوربین Xperia Z2 می‌توان به حالت Background Defocus اشاره کرد که برای ایجاد عمق میدان در تصاویر استفاده می‌شود که مشابه آن را در گوشی‌های Samsung Galaxy S5 و HTC One M8 نیز دیده بودیم. قابلیت دیگر، Timeshift Video نام دارد که در آن می‌توان ویدئوهای HD 720p صحنه آهسته تولید نمود و یا بخشی از ویدئوهای ضبط شده را صحنه آهسته کرد. یعنی دقیقا مشابه چیزی که کمپانی Apple در iPhone 5s قرار داده است. و نهایتا، دوربین Xperia Z2، امکان فیلم‌برداری با دقت 4K را دارد که آن هم، امکان جدیدی نیست و قبل‌تر بر روی پرچم‌داران دیگری نیز دیده بودیم.

در بالای صفحه‌نمایش، دوربین دوم گوشی با یک حسگر 2.2 مگاپیکسلی قرار دارد که در شرایط نوری مناسب می‌توان تماس‌های ویدئویی بسیار خوبی با آن برقرار کرد و برای گرفتن عکس از خود و یا به‌اصطلاح تهیه‌ی Selfie، کاملا مناسب است

جمع بندی

در نهایت می‌توان گفت که سونی با بهبودهایی که در Xperia Z2 نسبت به Xperia Z1 ایجاد کرد، توانست انتظارات طرفداران خود را برآورده کند. سونی توانست با قرار دادن یک صفحه‌نمایش عالی در Xperia Z2، بزرگ‌ترین ایراد وارد شده به Xperia Z1 را برطرف سازد. بدنه‌ی زیبا، خوش‌ساخت و ضد آب، صفحه‌نمایش عالی، سخت‌افزار قدرتمند، شارژدهی زیاد باتری و دوربین با کیفیت، تنها بخشی از مزایای این سامورایی می‌باشند. درست است که Xperia Z2 دریای امکاناتی که Galaxy S5 ارائه می‌دهد را ندارد و یا قاب دور صفحه‌نمایش آن به کوچکی G3 نیست، ولی در مجموع می‌توان Xperia Z2 را یک بسته‌ی کامل و یک پرچم‌دار تمام‌عیار دانست. اگر طرفدار کمپانی سونی هستید و یا به هر دلیلی، Xperia Z2 را به عنوان گوشی بعدی خود انتخاب نموده‌اید، این گوشی در تمامی موارد، شما را کاملا راضی نگاه خواهد داشت. ولی بد نیست پیش از خرید، نگاهی هم به Samsung Galaxy S5، HTC One M8 و یا iPhone 5s بیندازید. به علاوه اگر در حال حاضر از گوشی Xperia Z1 استفاده می‌کنید، بعید است که بهبودهای ایجاد شده در Xperia Z2، شما را شگفت‌زده کند.

در اوایل فروردین سال 93 بود که کمپانی hTC از پرچم‌دار جدید خود به نام hTC One M8 در شهر نیویورک رونمایی به عمل آورد. این اسمارت فون تایوانی که پرچم‌دار سال 2014 کمپانی hTC به حساب می‌آید با نام‌های مختلفی شناخته می‌شود که از این میان می‌توان به M8، New hTC One و یا hTC One 2014 اشاره کرد. M8 در واقع یک آپگرید کامل نسبت به نسل قبلی خود یعنی One به حساب می‌آید و در اولین نگاه به این گوشی متوجه این موضوع خواهید شد. این گوشی تایوانی مجهز به بدنه‌ی تمام آلومینیومی است که آن را تبدیل به یکی از زیباترین و خوش ساخت ترین گوشی‌ها حال حاضر بازار کرده است. یکی دیگر از اتفاق‌های خوبی که در M8 افتاده است، استفاده از قوی‌ترین پردازنده‌ی موجود در بازار (تا به کنون) در این گوشی می‌باشد. اما ممکن است استفاده از برترین پردازنده برای این گوشی پرچم‌دار زیاد کاربران را شگفت انگیز نکند. شگفت‌انگیزتر از این موضوع می‌تواند این واقعیت باشد که hTC از خود انعطاف پذیری نشان داده و اسلات کارت micro SD را برای M8 در نظر گرفته است. همچنین سایز صفحه نمایش این گوشی رشد 0.3 اینچی نسبت به One داشته است. در مورد نرم افزار این گوشی هم باید بگوییم که شاهد ترقی و بهبود بوده‌ایم. M8 از جدیدترین نسخه‌ی اندروید یعنی 4.4 بهره می‌برد و بر روی این سیستم عامل محبوب نسخه‌ی جدید Sense UI پوشانده شده است.
اما در مورد دوربین استفاده شده در این گوشی باید بگوییم که همچنان hTC بر سنسور 4 التراپیکسلی خود اصرار می‌ورزد؛ همچنین به جای ارتقای پیکسل دوربین خود، از روشی جالب استفاده کرده است. آن هم دوربین دوم در قاب پشتی است که قابلیت تشخیص فاصله را دارد و در نهایت آن را به یکی از سؤال‌برانگیزترین قسمت‌های این گوشی تبدیل شده است.

اگر گزافه گویی نکرده باشیم، باید بگوییم که انتظارات از گوشی hTC M8 در همان بدو رونمایی زیاد بود و این یک انتظار بیهوده و نابجا برای این کمپانی به حساب نمی‌آمد؛ چرا که پرچم‌دار سال قبلی این کمپانی از نظر بسیاری سایت‌ها از جمله «دیجی کالا» به عنوان برترین اسمارت فون اندرویدی سال 2013 انتخاب شده بود و hTC می‌بایست با تولید و ارائه‌ی M8 توانایی‌های خود را ثابت می‌کرد، زیرا این گوشی قرار است به مدت یک سال پرچم‌داری این شرکت را بر عهده بگیرد. همچنین چون پرچم‌دار نسل قبلی این کمپانی با استقبال چندان گرمی نسبت به سایر پرچم‌داران آن سال در زمینه‌ی فروش مواجه نشد، M8 سنگینی بیشتری را بر روی شانه های خود احساس می‌کند تا بتواند جبران فروش One را کند.

بدون تلف کردن هیچ زمانی، به سراغ بررسی این گوشی خوش ساخت تایوانی می‌رویم. پس با ادامه‌ی نقد و بررسی همراه باشید.

طراحی و کیفیت ساخت

hTC M8 از لحاظ ظاهری یک گوشی کاملا گیرا و جذاب است. همچنین hTC One جدید به لطف استفاده از بدنه ای با درصد بیشتر فلز نسبت به نسل قبلی خود، بسیار زیبا و دلپسندتر شده است. به طوری که در M8 حدود 90 درصد و در One قدیم چیزی در حدود 70 درصد فلز در بدنه‌شان استفاده شده است. همچنین فلز بیشتر به کار رفته در M8 سبب خوش چهره تر شدن بدنه‌ی خمیده‌ی این گوشی شده است. در واقع این 20 درصد اختلاف فلز به کار برده شده در دو پرچم‌دار اخیر hTC تنها در فریم آن‌ها بوده است. تنها قسمتی که در One از فلز استفاده نشده، فریم آن بوده است که از پلی کربنات بوده، در حالی که در M8 تنها فریم بالایی آن از فلز ساخته نشده است.
hTC دقیقه مشابه پرچم‌دار نسل قبلی خود، M8 را در سه رنگ خاکستری، نقره ای و طلایی ساخته است و با وجود بدنه‌ی فلزی خود حس فوق‌العاده ای را به کاربر منتقل می‌کند. کیفیت ساخت این گوشی در یک کلام فوق العادست و مطمئنا شما هم در نگاه اول شیفته‌ی آن خواهید شد. M8 همانند جانشین قبلی خود به طور تحسین برانگیزی سرهم بندی شده است، گویی با گوشی‌ای یک تکه روبرو هستید. این گوشی در زمینه‌ی طراحی و ساخت به راحتی قادر خواهد بود با گران‌ترین اسمارت فون ها و یا حتی گوشی‌های لوکس رقابت کند.
M8 دارای 146 میلی متر طول، 70.6 میلی متر عرض و 9.3 میلی متر ضخامت می‌باشد و وزن آن معادل با 160 گرم است. در پایین صفحه نمایش این گوشی هیچ کلید لمسی خازنی دیده نمی‌شود و جای خود را به دکمه های لمسی بر روی صفحه نمایش داده است. با وجود این اتفاق در M8، ما انتظار داشتیم تا کمپانی hTC استفاده‌ی بهینه تری از ابعاد این گوشی می‌کرد. چرا که LG G2 با وجود صفحه نمایشی بزرگ‌تر و به اندازه‌ی 5.2 اینچ، در مقایسه با M8، به اندازه ی 7.5 میلی متر کوتاه تر است. مطمئنا M8 با ضخامت 9.3 اینچی، هرگز به عنوان باریک‌ترین و نازک‌ترین اسمارت فون شناخته نخواهد شد. اما باید به این هم توجه کرد که بلندگوهای استریو و بدنه‌ی فلزی این گوشی در ضخامت آن بی تأثیر نبوده‌اند.

کنترل‌ها

در دست

مهم نیست که طرفدار برند hTC باشید یا نه و یا این گوشی را دوست داشته باشد یا نه. M8 یک حس کاملا خوشایند را هنگام در دست گرفتن منتقل می‌کند که ما مشابه این حس را در کمتر برندی لمس نمودیم. در مجموع طراحی این گوشی سزاوار ستایش است و حرفی را باقی نگذاشته است. همچنین رنگ‌های خاص در نظر گرفته شده برای این گوشی، تأثیر به سزایی در زیبایی آن گذاشته. حس ارگونومیکی این گوشی با وجود بزرگ‌تر شدن نسبی آن، بهبود یافته است.

صفحه نمایش

صفحه نمایش 5.0 اینچی به کار برده شده در M8 از نوع Super LCD3 است که رزولوشن 1920 در 1080 پیکسل یا همان FullHD و تراکم پیکسلی 441ppi را ارائه می‌دهد. صفحه نمایش این گوشی نسبت به جانشین قبلی خود 12 درصد بزرگ‌تر شده است و همچنین دکمه های لمسی خازنی از این گوشی محو شده‌اند و جای خود را به گزینه های لمسی بر روی صفحه نمایش داده‌اند. این سازنده‌ی تایوانی تلفن‌های همراه، همیشه پرچم‌داران خود را با صفحه نمایشی با کیفیت عالی تولید کرده است و پرچم‌دار سال 2014 این کمپانی هم از این قاعده مستثنی نیست. اما صفحه نمایش این گوشی در مقایسه با دیگر پرچم‌داران سال 2014، زیاد شما را مجذوب خود نخواهد کرد. با این حال hTC M8 دارای یکی از بهترین صفحه نمایش‌های FullHD موجود در بازار است. چرا که زاویه دید آن بسیار خوب و رضایت بخش بود و متون و تصاویر هم در زیر نور مستقیم آفتاب کاملاً خوانا و شفاف بودند. همچنین تضاد رنگ‌ها در این گوشی قابل تحسین بود. در نهایت این گوشی برای مقاومت بهتر و بیشتر صفحه نمایش خود در برابر خط و خش، به یک لایه‌ی محافظ Gorilla Glass 3 مجهز شده است.

دوربین

دوربین به کار رفته در hTC M8 بسیار به پرچم دار نسل قبلی خود شبیه است. این دوربین دارای حسگر 4 التراپیکسلی، با فاصله کانونی 28 میلی متر و نسبت کانونی F/2.0 می‌باشد. این سنسور نسبت تصویر 16:9 را در بیشترین حالت ارائه می‌دهد و ماکزیمم وضوح تصویر عکس‌های گرفته شده با این گوشی در این حالت، 1520×2688 پیکسل است. همچنین اگر این نسبت تصویر را به 4:3 کاهش دهید، حداکثر رزولوشن تصاویر به 1520×2048 خواهد رسید. دوربین جلویی به کار برده شده در M8 به یکی از مزیت‌های این گوشی تبدیل شده است. این دوربین دارای حسگری 5 مگاپیکسلی است. اما کیفیت خوب دوربین جلو برای این گوشی می‌تواند آن را در موقعیت بدی قرار دهد. چرا که M8 اولین تلفن هوشمند در دنیا به شمار می‌رود که دوربین جلوی آن از پشتش، رزولوشن بالاتری را ارائه می‌دهد. همچنین به غیر از دکمه‌ی در نظر گرفته شده برای حالت عکاسی در تنظیمات گوشی، می‌توانید با سوایپ کردن عمودی (بالا به پایین یا پایین به بالا) وضعیت دوربین را تغییر دهید.  
دوربین اصلی این گوشی در قاب پشتی تنها نیست و دوربینی دیگر که در بالاترین قسمت قاب پشتی قرار گرفته است، آن را همراهی می‌کند. در واقع این دوربین به تنهایی قادر به انداختن عکس نمی‌باشد و به نوعی دوربین رقابتی به حساب می‌آید. کار اصلی این دوربین، عمق بخشیدن به صحنه‌ها و عکس‌ها می‌باشد و به شما این امکان را می‌دهد تا عکس‌های با کیفیتی بگیرید و همچنین افکت‌های مختلفی را در اختیارتان قرار می‌دهد. از میان این افکت‌ها می‌توان به تیره کردن تصویر پس زمینه و فوکوس مجدد عکس‌ها پس از عکاسی اشاره کرد. این دوربین همچنین امکان عکاسی به صورت سه بعدی (3D) را برای کاربرانش مهیا کرده است که با کج کردن گوشی در جهات گوناگون، این قابلیت فعال می‌شود. متأسفانه دوربین M8، بر خلاف One مجهز به لرزش گیر اپتیکال دست نیست که این عمل را برای کمپانی بزرگ hTC می‌توان یک پس رفت دانست. اما به جای استفاده از OIS در این گوشی، تثبیت کننده‌ی تصاویر دیجیتالی در برنامه‌ی این گوشی وجود دارد. طبق ادعایی که کمپانی hTC کرده است، این برنامه به خوبی OIS به کار رفته در One می‌باشد. برنامه‌ی تثبیت کننده‌ی تصاویر به کار رفته در دوربین این گوشی به طور عمده مدیون پردازنده‌ی جدید عکس‌های hTC می‌باشد. این برنامه نه تنها تثبیت کننده‌ی عکس‌ها برای دوربین M8 به شمار می‌رود، بلکه این اطمینان را به شما می‌دهد تا عکس‌هایی شفاف‌تر، واضح‌تر، بدون نویز و در مجموع با کیفیت‌تری با این دوربین بیندازید.
دوربین این گوشی دارای فوکوس خودکار می‌باشد که عملکرد سریعی را نسبت به نسل قبلی خود برای شما به همراه دارد. در کنار این دوربین یک فلاش LED دوتایی قرار گرفته که درست مانند فلاش به کار رفته در آیفون 5S، در M8 هم دو رنگ مختلف (آفتابی و مهتابی) برای آن در نظر گرفته شده است. طبیعی بود که بعد از اپل، تک تک کمپانی‌ها به یاد استفاده از فلاش دو رنگ بر روی پرچمدارانشان بیافتند. دوربین این گوشی همچنین می‌تواند نور عکس‌های گرفته شده را آنالیز کند و با ترکیب کردن و کنار هم قرار دادن عکس‌ها با روشنایی مختلف، تصاویر طبیعی‌تر و باکیفیت تری را برای شما به ارمغان آورد.
برای دوربین این گوشی، کلید شاتر اختصاصی در نظر گرفته نشده است. اما در عوض می‌توانید زمانی که گوشی در حالت استندبای قرار دارد، آن را در حالت افقی (Landscape) قرار داده و با نگه داشتن یکی از کلیدهای صدا، برنامه‌ی دوربین را فعال نمایید.
خوشبختانه برای دوربین گوشی M8 امکانات زیادی در نظر گرفته شده است. Zoe که سابقاً در One وجود داشت، در برنامه‌ی دوربین این گوشی هم گنجانده شده است. از افکت‌های خوب این گوشی می‌توان به حالت UFOCUS اشاره کرد. بعد از انتخاب این برنامه می‌توانید بر قسمت‌های مختلف عکستان فوکوس کنید و فوکوس را در ناحیه های مختلف تغییر دهید. این امکان بسیار جالب و شگفت انگیز است و مطمئنا هر کاربری از دیدن آن به وجد خواهد آمد.  
تمام این امکانات در نظر گرفته شده برای دوربین این گوشی عالی به نظر می‌آیند ولی از اینکه این پرچم‌دار همچنان از همان حسگر 4 التراپیکسلی سال گذشته‌ی خود استفاده کرده است، نمی‌توان به راحتی از آن گذشت.
دوربین دوم در قاب پشتی این گوشی، به نظر ترفندی برای جلب توجه کاربران می‌باشد و شاید hTC با این کار می‌خواسته دوربین این گوشی را از دیگر پرچم‌داران متمایز کند. اما در هر حال این دوربین کار خود را به خوبی انجام می‌دهد و قابلیت‌هایی خوبی به وسیله‌ی این دوربین به برنامه‌ی آن اضافه شده است. عمق بخشیدن به تصاویر، نمایش عکس‌ها به صورت سه بعدی و تشخیص فاصله از مهم‌ترین قابلیت‌های این دوربین خاص می‌باشد.
کیفیت عکس‌های گرفته شده با دوربین 4 التراپیکسلی این گوشی کاملا راضی کننده است. همچنین کیفیت عکس‌های این گوشی در شرایط نوری کافی و مناسب، پیشرفت قابل توجهی نسبت به One داشته است. ما شاهد بهترین عکس‌های گرفته شده با سنسور 4 التراپیکسلی در گوشی‌های hTC تا به حال بوده‌ایم. اما با این وجود M8 کار سختی برای رقابت با سایر پرچم‌داران امسال خواهد داشت.

hTC M8 می‌تواند تا ماکزیمم رزولوشن 1080p و با سرعت 30 فریم بر ثانیه برای شما فیلم برداری کند. یکی از ویژگی‌های کاربردی و مفید در فیلم برداری این گوشی، فوکوس خودکار آن می‌باشد. همچنین اگر در هر حال فیلم برداری از یک سوژه‌ی متحرک هستید، می‌توانید در طول فیلم برداری فوکوس را قفل نمایید و فوکوس را بر روی آن سوژه تنظیم نمایید که بسیار جالب است. فیلم‌های گرفته شده کاملاً شفاف و پر از جزییات بوده اما به دلیل نبود لرزش گیر اپتیکال دست، ممکن است حین فیلم برداری متوجه اندکی لرزش شوید. در نهایت قابلیت HDR برای دوربین این گوشی در نظر گرفته شده است.

سخت افزار

hTC M8 به یک چیپ ست Qualcomm Snapdragon 801 مجهز شده است و بر روی آن یک پردازنده‌ی 4 هسته ای Krait 400 با توان 2.3 گیگاهرتز قرار گرفته است. همچنین پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 330 این پردازنده را همراهی می‌کند. همان طور که این روزها در اسمارت فون های بالا رده از جدیدترین و قوی‌ترین پردازنده استفاده می‌شود، hTC M8 هم از این غافله عقب نمانده و مجهز به قوی‌ترین سخت افزار تا به کنون می‌باشد. در مجموع همان طور که از این گوشی با این مقام انتظار می‌رفت، عملکرد خوب و مناسبی داشت. با ارتقای چیپ ست این گوشی از Snapdragon 800 به Snapdragom 801 شاهد عملکرد بسیار مناسب و روانی در پردازنده‌ی گرافیکی آن بودیم. نتایج بنچ مارک‌ها، عملکرد واقعی این گوشی را بهتر نشان می‌دهد.

خوشبختانه کمپانی hTC از خود در زمینه‌ی استفاده از کارت microSD انعطاف نشان داد و این گوشی را مجهز به اسلات microSD کرده است. به وسیله‌ی این کارت حافظه می‌توانید تا 128 گیگابایت حافظه‌ی این گوشی را ارتقاء دهید. البته حافظه داخلی 16 گیگابایتی در نظر گرفته شده برای این گوشی تا حدودی کافیست اما به هر حال اگر احساس می‌کنید که این مقدار حافظه برایتان کم می‌باشد، می‌توانید حافظه‌ی این گوشی را به وسیله‌ی کارت microSD افزایش دهید.
حافظه‌ی رم این گوشی نسبت به hTC One قدیم تغییری نکرده است و همان 2 گیگابایت رم هم برای M8 در نظر گرفته شده تا وظیفه‌ی Multitasking را به خوبی و به مانند گوشی نسل قبل خود انجام دهد.
در استفاده‌ی روزمره، M8 تجربه‌ی فوق‌العاده ای به وسیله‌ی سرعت خود به ما داد. در واقع ما انتظاری کمتر از این را از یک پرچم دار به مانند hTC M8 نداشتیم.

نرم افزار و رابط کاربری

بر روی پرچم دار سال 2014 کمپانی hTC آخرین ورژن اندروید یعنی ورژن 4.4.2(Kitkat) به کار رفته است. در ضمن بر روی این سیستم عامل آخرین ورژن رابط کاربری خود کمپانی hTC به نام Sense 6.0 قرار گرفته است. Sense جدید به کار رفته در M8 امکانات زیادی را برای آن به همراه آورده است و عملکرد رابط کاربری آن را بهبود بخشیده است.
صفحه‌ی Lockscreen کمی متفاوت شده ولی در عملکرد آن تغییری به وجود نیامده. یک نمایانگر ساعت در بالای صفحه وجود دارد که به همراه آن اطلاعات مربوط به آب و هوا دیده می‌شود. در پایین صفحه نمایش 4 میانبر تماس‌ها، پیغام‌ها، دوربین و اینترنت به چشم می‌خورد. همچنین تماس‌های از دست رفته و پیغام‌های خوانده نشده در این صفحه به نمایش گذاشته خواهند شد. برای باز کردن قفل صفحه نمایش، می‌بایست علامت قفل بر روی صفحه را سوایپ کنید (از پایین به بالا بکشید). در این هنگام با 3 امکان در سه جهت مختلف روبرو خواهید شد. با سوایپ کردن به سمت بالا، گوشی شما را به آخرین برنامه ای که استفاده کرده‌اید، می‌برد. همچنین با سوایپ کردن به سمت چپ شما به صفحه‌ی homescreen و با سوایپ به سمت راست به قسمت BlinkFeed هدایت خواهید شد.
یکی دیگر از ویژگی‌های جالب به کار برده شده در Sense 6.0 ، قابلیت باز کردن قفل صفحه نمایش به وسیله سوایپ کردن بر روی صفحه‌ی خاموش می‌باشد. به وسیله‌ی این ویژگی و در زمانی که صفحه‌ی نمایش گوشی خاموش است، می‌توانید با سوایپ کردن به سمت بالا، قفل صفحه نمایش را باز کنید و با سوایپ کردن به سمت پایین، قابلیت تماس صوتی فعال می‌شود. همچنین با سوایپ کردن به سمت چپ شما به homesreen و به سمت راست به قسمت BlinkFeed می‌روید. علاوه بر این، قادر خواهید بود تا با دو بار ضربه زدن بر روی صفحه نمایش M8 در حالت خاموش، آن را روشن کنید و با 2 بار ضربه بر روی صفحه‌ی Lockscreen، صفحه را خاموش کنید. اما با دو بار ضربه بر روی homesreen، گوشی قفل نخواهد شد و تنها می‌توانید با دو بار ضربه زدن در حالت Lockscreen، این گوشی را قفل نمایید.
اما شاید یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین تغییرات به وجود آمده در رابط کاربری جدید hTC، حضور دکمه های لمسی بر روی صفحه‌ی نمایش است؛ همان گونه که در پرچم‌داران دیگر مانند Z1، Z2 و G2 دیده بودیم، این نوع دکمه‌ها به شما این امکان را می‌دهد تا از مزاحمت دکمه های لمسی خازنی در پایین صفحه نمایش رها شوید. این دکمه های لمسی در پایین صفحه نمایش قرار گرفته‌اند و در همه جا شما را همراهی خواهند کرد.

در M8 شما می‌توانید از 6 صفحه درhomesreen استفاده کنید و ویجت ها و میانبرهای مورد علاقه‌ی خود را در این 6 صفحه قرار دهید. اما از این 6 صفحه تنها 5 صفحه از آن قابل استفاده است چرا که صفحه‌ی آخرین آن از سمت چپ برای ویجت BlinkFeed در نظر گرفته شده است. اما با توجه به توضیحاتی که در بالا اشاره شد، می‌توانید با پاک کردن این ویجت، از هر 6 صفحه‌ی موجود در این گوشی استفاده‌ی کامل ببرید.

Zoe

یکی دیگر از برنامه های مفید و کاربردی در hTC M8، برنامه‌ی Zoe می‌باشد. برای استفاده از این برنامه، می‌بایست در ابتدا یک حساب کاربری hTC بسازید و بعد از این می‌توانید برای ورود به آن، از همان حساب استفاده کنید. به محض ورود به Zoe، به طور خودکار تمام عکس‌ها و ویدئوهای شما به این برنامه انتقال داده می‌شوند. درست کردن یک Zoe کار بسیار راحتیست. تنها باید از میان عکس‌های خود یکی از آن‌ها را انتخاب کنید و آن را به طوری که خودتان مایل هستید، باز چینی و ویرایش کنید.

عمر باتری

hTC M8 با وجود استفاده از چیپ ست و پردازنده‌ی قوی‌تر و صفحه نمایش بزرگ‌تر نسبت به مدل سال پیش خود، از باتری نسبتا بزرگ‌تر و قوی‌تری بهره می‌برد. باتری به کار رفته در این گوشی از نوع لیتیوم پلیمری است و 2600 میلی آمپر ساعت ظرفیت آن می‌باشد. نتایج پایانی از باتری این گوشی نشان از بهبود در پایداری باتری M8 دارد. طبق نتایج بدست آمده، M8 قادر خواهد بود از 48 تا 72 ساعت (به مدت بیشتر از یک روز) برای کاربرانش شارژ نگه دارد.
بخش دیگری از بهبود در عملکرد باتری این گوشی مربوط به مکالمه با شبکه‌ی 3G می‌باشد. در طی این تست گوشی M8، شش ساعت بیشتر نسبت به One قدیمی شارژ دوام خواهد آورد. همچنین این دو پرچم‌دار جدید و قدیم کمپانی hTC در بخش‌های وب گردی و پخش فیلم تنها با هم در حدود 30 دقیقه اختلاف دارند که می‌توان گفت که شبیه به هم عمل می‌کنند.
یکی از قابلیت‌های اضافه شده به M8 که سبب بهبود عملکرد باتری آن شده، حالت Extreme Power Saving است که به وسیله‌ی آن قادر خواهید بود تا تنها به ویژگی‌ها و برنامه های اصلی و اساسی دسترسی داشته باشید (مانند پیغام، تماس، ایمیل و ماشین حساب). این امکان تقریباً شبیه حالتی است که در Samsung Galaxy S5 وجود دارد. همچنین کمپانی hTC در مورد این مد به کار رفته در M8 ادعا کرده است که با وجود تنها 5 درصد از شارژ گوشی، قادر خواهید بود تا 15 ساعت از گوشی خود استفاده کنید.

جمع بندی

hTC M8 یک پرچم دار شایسته و توانا است. تیم توسعه دهنده‌ی این گوشی شایسته‌ی بهترین و والاترین تحسین‌ها می‌باشد چرا که در بهبود قدرت و سرعت این گوشی تلاش بسیاری کرده‌اند. گرچه این پرچم دار هم مانند سایر پرچم داران دیگر خالی از کاستی و عیب نیست. M8 در واقع یک آپگردیت کامل هم از نظر طراحی و هم از نظر سخت افزار نسبت به مدل نسل قبل خود می‌باشد. بدنه‌ی فلزی این گوشی بهبود داشته و آن را تبدیل به یکی از خوش ساخت ترین گوشی‌های حال حاضر بازار کرده است. حضور اسلات کارت microSD در این گوشی به معنای ارتقای حافظه‌ی آسان و کم هزینه‌ی آن می‌باشد. همچنین با ارتقای چیپ ست این گوشی به جدیدترین چیپ بازار یعنی Snapdragom 801، M8 نوید امکان اجرای راحت‌تر و روان‌تر اندروید 4.4.2 و Sense 6.0 را به کاربرانش می‌دهد. hTC بر خلاف نظر همگان از همان دوربین موجود در پرچم‌دار نسل قبلی خود، در M8 استفاده کرد و این تنها قسمتیست که hTC در گوشی‌اش بهبودی ایجاد نکرده. اما دوربین این گوشی از نظر برنامه ای پیشرفت قابل توجهی داشته و مطمئنا نظر هر کاربری را به خود جلب خواهد کرد. این تمام قضاوت ما در مورد دوربین این گوشی نبود. هم اکنون اکثر پرچم داران کمپانی‌های مختلف (مانند Galaxy S5، Sony Z2 و LG G Pro 2) قابلیت فیلم برداری به صورت 4K را دارند ولی M8 در این زمینه پیشرفتی نداشته. اما طراحی و کیفیت ساخت این گوشی نظر هر کاربری جذب خواهد کرد؛ چرا که در نوع خود بی نظیر است.

طراحی و ساخت

با توجه به استقبال خوبی که از ظاهر و طراحی G2، به خصوص قاب بسیار باریک اطراف صفحه‌نمایش آن صورت گرفت، LG سعی نمود تا همان طراحی را به عنوان پایه و اساس G3 استفاده کند. قاب پشت گوشی همانند HTC One M8، کمی انحنا دارد تا با ارگونومی کف دست یکسان باشد و به راحتی در دستان شما بنشیند.

بزرگ‌ترین مزیت طراحی G2، یعنی قاب فوق‌العاده باریک دور صفحه‌نمایش آن، در G3 به اوج خود رسیده است! با اینکه این گوشی از یک صفحه‌نمایش بسیار بزرگ 5.5 اینچی بهره می‌برد، ولی فضای اطراف صفحه به قدری باریک است که باعث شده تا G3 ابعادی تقریبا هم اندازه‌ی Galaxy S5 داشته باشد. بنابراین با اینکه کار کردن با یک دست با G3 تقریبا محال است، حداقل نگرانی خاصی از بابت نگه داشتن آن در دست خود نخواهید داشت! این ابر گوشی کره‌ای 150 گرم وزن داشته و ضخامت آن معادل 9 میلی‌متر است، بنابراین در کل با یک گوشی بزرگ و نسبتا تپل طرف هستیم!
پیش از معرفی رسمی G3، انتظار می‌رفت که بدنه‌ی این گوشی تماما فلزی باشد و طرفداران LG خود را برای شاخ‌وشانه کشیدن برای HTCبازها آماده کرده بودند ولی متاسفانه LG نیز همانند دیگر رقیب کره‌ایش، این رویا را برای طرفدارانش به یک حسرت تبدیل نمود. G3 نیز همانند G2 کاملا از پلاستیک ساخته شده ولی یک سری تغییرات کوچک در مواد اولیه و پروسه‌ی ساخت آن رخ داده است. قاب پشت گوشی دیگر کاملا براق نیست و یک روکش مات با ظاهری همانند فلز برس خرده دارد که شاید در ظاهر بسیار شبیه به پشت گوشی HTC One M8 باشد ولی اگر این دو گوشی را در دست بگیرید، به برتری بدنه‌ی One M8 پی خواهید برد. طبق ادعای LG، روکش خاصی که بر روی قاب پشتی این گوشی قرار دارد، کاملا در برابر جذب اثر انگشت و مقاوم است اما متاسفانه پس از مدتی که مهمان این گوشی بودیم، نمی‌توانیم صحت این ادعا را تائید نماییم.
به هر صورت از لحاظ طراحی و ساخت، G3 یک پیشرفت بزرگ نسبت به G2 محسوب می‌شود و می‌توان حتی آن را برتر از Galaxy S5 دانست البته با علم به این موضوع که Galaxy S5 در برابر نفوذ مایعات و گردوغبار کاملا مقاوم است ولی G3 فاقد چنین گواهینامه ایست.

 

عملکرد سخت‌افزاری

 

مسلما LG برای به دست آوردن دل علاقه‌مندان به گوشی‌های هوشمند، باید از بهترین و به‌روزترین سخت‌افزار موجود در بازار برای G3 استفاده می‌کرد و این کار هم به خوبی انجام شده است. این ابر گوشی کره‌ای از چیپست Snapdragon 801 AC ساخت کمپانی Qualcomm استفاده می‌کند که پردازنده‌ی مرکزی چهار هسته‌ای Krait 400 با فرکانس 2.5 گیگاهرتز و پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 330 را کنترل می‌کند. این ترکیب تا تاریخ عرضه‌ی این گوشی (یعنی اواسط تابستان 1393)، قدرتمندترین سخت‌افزار موجود بر روی گوشی‌های اندرویدیست و بازی یا برنامه‌ای در Google Play وجود ندارد که بتواند عرق این گوشی را دربیاورد!
اما یک نکته را باید در نظر بگیرید! سخت‌افزار این گوشی باید بیش از سه و نیم میلیون پیکسل را تغذیه کند یعنی یک و نیم میلیون پیکسل بیشتر از One M8 و یا Galaxy S5، بنابراین اصلا جای تعجب ندارد که در اکثر تست‌ها و بنچمارک ها، امتیاز به دست آمده توسط این گوشی، کمتر از دیگر رقبای Full HD خود باشد. با این وجود، عملکرد G3 در تمامی زمینه‌ها عالیست و هیچ جایی برای گلایه وجود ندارد.

در ضمن چیپست Snapdragon 801 AC موجود بر روی این گوشی، از تمامی شبکه‌های مخابراتی از 2G گرفته تا 4G LTE، پشتیبانی می‌کند. کامل‌ترین راه‌های ارتباطی نیز بر روی G3 قرار داده شده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به Wi-Fi، نسل چهارم بلوتوث، NFC، حسگر مادون‌قرمز، DLNA و درگاه microUSB 2.0 اشاره نمود.

LG G3 در دو مدل 16 و 32 گیگابایتی تولید و عرضه شده است که این دو مدل به جز ظرفیت حافظه‌ی داخلی، یک تفاوت دیگر نیز با هم دارند. مدل 16 گیگابایتی تنها دو گیگابایت RAM دارد و این در حالیست که میزان RAM در مدل 32 گیگابایتی به سه گیگابایت ارتقا یافته است. بنابراین اگر اجرای چند برنامه به صورت همزمان (مالتی تسکینگ) برای شما مهم است و یا اینکه قصد دارید تا بر روی گوشی خود، برنامه‌های زیادی نصب کنید، بهتر است که مدل 32 گیگابایتی را انتخاب نمایید تا از RAM بیشتری بهره ببرید.

دوربین

طراحی و ساخت

مستقیم بریم سر اصل مطلب، طراحی و ساخت! جایی که در مورد گوشی‌های اپل همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن وجود دارد، و البته حاشیه‌های زیادی که سعی می‌کنیم به اکثر آن‌ها اشاره‌ای داشته باشیم.

همان‌طور که گفتیم، اصلی‌ترین تغییر آیفون 6 به بزرگ‌تر شدن آن برمی‌گردد. بزرگ‌تر شدنی که باعث تغییر هیچ یک از المان‌های متمایز کننده گوشی‌های اپل از دیگران نشد، المان‌هایی مانند کلید هوم معروف این گوشی، لبه‌های انحنادار، فضای زیاد بالا و پایین صفحه‌نمایش و البته کیفیت ساخت عالی، همه در این گوشی هم مانند دیگر گوشی‌های ساخت اپل وجود دارند.

اما بدنه این گوشی هم مانند دو نسل قبل، کاملا از آلومینیوم ساخته شده که همان حس کیفیت فوق‌العاده را به کاربر منتقل می‌نماید. به محض اینکه گوشی را در دست می‌گیرید، خنکی آلومینیوم باعث القای حس کیفیت به شما می‌گردد که مشابهش را شاید بتوان فقط در HTC One احساس نمود. اما با اولین نگاه به گوشی، یک آیپد مینی کوچک، اولین تصویری بود که در ذهنمان تداعی شد. دیگر خبری از لبه‌های تراشیده شده با الماس در دور قاب نیست و با یک قاب کاملا انحنادار مشابه طراحی آیپد مینی مواجه هستیم. در مورد اینکه آیا این طراحی نسبت به طراحی iPhone 5 و 5s بهتر شده یا بدتر نظری نمی‌دهیم، چرا که اعتقاد داریم در این مورد نظرات بسیار متفاوت است و به سلیقه افراد بستگی دارد. شاید اگر بخواهم نظر شخصی خودم را در این مورد دخیل کنم، هنوز هم طراحی آیفون 5 را برتر از دیگر گوشی‌های ساخت اپل و شاید دیگر کمپانی‌ها بدانم، اما این دلیلی بر زیبا نبودن آیفون 6 نیست. با این حال باید اذعان کنیم این لبه‌های گرد در دست بهتر جای می‌گیرد و بهتر می‌نشیند. با اینکه از لیز بودن قاب پشتی هم نمی‌توان چشم‌پوشی نمود.




نمای جلویی گوشی یک تغییر بزرگ نسبت به مدل قبلی داشته که در همان نگاه اول کاملا به چشم می‌آید. شیشه صفحه‌نمایش این گوشی مقداری از قاب بیرون‌تر است و در محل اتصال به قاب مقداری هم خمیدگی دارد که چشم را به خود جلب می‌کند. ترکیبی که بی‌شباهت به لومیا 920 نوکیا هم نیست. جالب اینکه وقتی مدتی با این گوشی کار می‌کنید، بعد از نگاه به آیفون 5 حس عجیبی از تخت بودن صفحه‌نمایش‌های قبلی به شما دست می‌دهد که بیشتر به عادت کردن چشم به خمیدگی گوشه‌های صفحه مرتبط است.

خوشبختانه اپل این گوشی را نیز در همان سه رنگ قبلی یعنی خاکستری، نقره‌ای و بژ تولید نموده تا کماکان سه حق انتخاب برای خریداران وجود داشته باشد. سه رنگی که همانند آیفون 5s تکرار شده و باز هم خبری از رنگ مشکی در این مدل نیست. اما موردی که انتظارش را نداشتیم، خش‌پذیری کمتر این گوشی نسبت به مدل‌های قبلیست. در کل مدتی که این گوشی را تست می‌کردیم، هیچ خط و خشی در استفاده معمول بر روی آن حک نشد. جالب اینکه در زمان آیفون‌های 5 و 5s در همین حین خط و خش‌هایی بر روی گوشی‌ها نقش بسته بودند.

اما یکی از مهم‌ترین تغییرها در چیدمان کلیدها در این گوشی اتفاق افتاد. کلید پاور که پیش‌تر بر روی لبه بالایی قرار داشت، به سمت راست بدنه منتقل شد تا با توجه به بلندتر شدن طول بدنه، دسترسی به آن برای کاربران راحت‌تر شده باشد.

اما طراحی پشت گوشی چگونه است؟ به محض اینکه گوشی را برگرداندیم، خود را در چالش سطل آب یخ یافتیم! آیا بر روی قاب پشتی گوشی جدید اپل، جوش زده است؟ دوربین آیفون 6 از بدنه این گوشی مقداری بیرون زده که حتی در زمان عرضه Nexus 5 هم این مدل طراحی را بد نامیدیم، حال بعد از گذشت یک سال، جناب آقای سِر جانی آیو دوربین این گوشی را خارج از بدنه طراحی نموده‌اند!

به شدت ترجیح می‌دادیم قطر این گوشی یک میلی‌متر بیشتر بود، اما دوربین با بدنه هم سطح بود. مسلما خارج بودن دوربین از بدنه معایب فراوانی دارد که اگر از جنبه منظره بد آن بگذریم، لنز دوربین همواره در خطر خط افتادن و یا حتی شکستن است. پس این نکته را یک پوئن بسیار منفی در طراحی آیفون 6 می‌دانیم. در کنار دوربین هم، لنز و میکروفون قرار گرفته‌اند.

با اینکه سایز صفحه‌نمایش آیفون جدید نسبت به قبل، حدود 17.5 درصد افزایش یافته، اما طول گوشی حدود 11 درصد بیشتر شده و اپل مقداری از فضای بالا و پایین صفحه‌نمایش کم نموده. مسلما این تلاش اپل برای تسهیل کار با گوشی با یک دست صورت پذیرفته که می‌توان آن را ادای احترامی از سمت تیم کوک در جهت آرامش روح استیو جابز دانست. همچنین، تلاش برای باریک‌تر کردن گوشی هم در همین راستا بود که البته کاش صورت نمی‌گرفت و دوربین این گوشی را در بدنه حفظ می‌نمود.
 

در مجموع، طراحی این گوشی دستخوش تغییرات زیادی گشته که بسیاری از آن‌ها مثبت بوده و البته موارد منفی‌ای هم وجود داشته است. با این حال، در زمان معرفی گوشی و در دستان تیم کوک، از چهره گوشی به مراتب کمتر خوشمان آمد تا زمانی که در دست با آن کار کردیم. این گوشی را جزو قشر بدعکس جامعه قرار می‌دهیم که خودش به مراتب از عکس‌هایش جذاب‌تر و دل‌نشین‌تر است و بهتر است که در شبکه‌های اجتماعی فعالیت زیادی نداشته باشد.

صفحه‌نمایش

بالاخره اپل صفحه‌نمایش گوشی‌هایش را بزرگ‌تر نمود. این هم یکی دیگر از مواردیست که به سختی می‌شد در زمان حیات استیو جابز انتظارش را داشت. اما تیم کوک که دیگر نفر اول اپل محسوب می‌گردد، خود را موظف به ادامه راه استیو جابز نمی‌داند و تفکرات خود را در کوپرتینو جاری ساخته که یکی از آن‌ها، توجه به خواسته مخاطبان و ساخت گوشی‌های بزرگ‌تر از 4 اینچیست. آیفون 6 با صفحه‌نمایشی 4.7 اینچی از نوع IPS که همان پنل مورد علاقه اپل برای محصولاتش محسوب می‌گردد تولید شده است.

 خیلی عجیب نبود زمانی که در معرفی این گوشی، رزولوشن صفحه‌نمایش آن 1334×750 پیکسل اعلام گردید، چراکه با وجود سایز 4.7 اینچی و این رزولوشن، به همان تراکم پیکسلی 326ppi می‌رسیم که در چند نسل قبلی آیفون‌ها هم دیده بودیم. در واقع، اپل با این رزولوشن استاندارد رتینا را معرفی نمود و حال در سال 2014 هم به همین رزولوشن و اعتقادش برای کافی بودن این مقدار برای چشم انسان وفادار مانده. شاید از نظر عددی، این رزولوشن در مقایسه با رزولوشن رقیبان این گوشی که کمترینشان Full HD است، تا حدودی خنده‌دار به نظر آید، اما چشم‌های پر خطای بشری اعتقادات اپل را تایید می‌نماید و با همین رزولوشن هم، بیننده محو کیفیت و تصویرهای نمایش داده شده در صفحه‌نمایش این گوشی خواهد شد!

یکی از مواردی که می‌توان بهبودش در صفحه‌نمایش آیفون 6  نسبت به 5s را احساس نمود، میزان روشنایی صفحه است. با اینکه حداکثر روشنایی صفحه‌نمایش آیفون 5s هم حدود 580 نیت و جزو پرنورترین‌ها بود، روشنایی این گوشی از مدل پیشین هم بیشتر شده تا با بیش از 600 نیت روشنایی، یکی از نورانی‌ترین صفحات نمایش موجود بر روی گوشی‌ها را تا به امروز شاهد باشیم. بالطبع، با وجود پنل IPS فوق‌العاده‌ای که در این صفحه‌نمایش استفاده شده، رنگ‌ها هم بسیار واقعی و طبیعی و البته با حداکثر دقت تولید گشته به نمایش گذاشته می‌شوند. در مورد زاویه دید این پنل‌ها هم که به کرات گفته‌ایم و احتیاجی به توضیح مکررات نیست، فقط می‌توان گفت با وجود یک صفحه‌نمایش نسبتا بزرگ 4.7 اینچی و البته زاویه دید فوق‌العاده این صفحه‌نمایش، انتظار اینکه در مکان‌های عمومی مانند مترو، سایر افراد نتوانند فعالیت‌های شما را در گوشیتان رصد کنند، انتظار بیجاییست.

در کل، با اینکه از رزولوشن تکراری اپل تا حدودی دل‌زده شده‌ایم، اما تصمیم جسورانه تیم کوک برای تولید گوشی با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر از 4 اینچ را بسیار تحسین می‌کنیم. واقعا در تمامی این سال‌ها می‌شد جای خالی اپل را در بازار فبلت‌ها احساس نمود که دیگر این جای خالی توسط پرچم‌داران جدید اپل پر شده است.

سخت افزار

به بخش عجایب گوشی‌های اپل خوش آمدید. این جا، جاییست که طرفداران اپل و صد البته مدیران این کمپانی، همواره به آن می‌نازند و همواره هم تا پیش از این، سربلند بوده‌اند. حالا می‌خواهیم آیفون 6 را از نظر سخت‌افزاری بررسی نماییم.
اعدادی که در بازار امروز در بخش سخت‌افزار محصولات اعلام می‌گردند، ما را بدعادت نموده. پردازنده‌های 8 هسته‌ای، فرکانس‌های 2 گیگاهرتز به بالا، 3 گیگا بایت حافظه رم (که از رم کامپیوتری که من این نقد را در آن تایپ نمودم بیشتر است) و غیره. همه این اعداد باعث شده اپل خود را به زحمت نیندازد و هیچ‌وقت از قطعاتی که در محصولاتش به کار برده چیزی نگوید. اما چون اپل نگفته دلیل نمی‌شود که ما هم نگوییم. پس به این قسمت توجه نمایید:
سخت‌افزار آیفون 6 از چیپست جدید اپل با نام A8 که شامل یک پردازنده دو هسته‌ای 64 بیتی با فرکانس 1.4 گیگا هرتز، یک پردازشگر گرافیکی از نوع PowerVR GX6450 و یک گیگابایت حافظه رم تشکیل می‌شود.

شاید با خواندن این مشخصات متوجه شدید که چرا اپل تمایلی برای گفتن مشخصات دقیق سخت‌افزار گوشی‌هایش نشان نمی‌دهد. در کنار این چیپست، همانند قبل یک چیپ کمکی با نام M8 وجود دارد که قدرتمندتر از قبل، حرکات را درک می‌نماید. در واقع با کمک این چیپ ست است که گوشی متوجه می‌شود که شما در حال حرکت با دوچرخه هستید یا دویدن یا خواب. از دیگر مزایای این چیپ، صرفه‌جویی در مصرف باتری است، چرا که مثلا در زمانی که شما درحال دوچرخه‌سواری باشید، گوشی دیگر در حال جستجوی مداوم شبکه‌های Wi-Fi نخواهد بود و این به کمتر مصرف شدن باتری کمک شایانی می‌نماید.
اما اجازه دهید قدرت این سخت‌افزار ظاهرا خجالت‌آور اپل را در عمل بسنجیم.

در بنچمارک GeekBench 3 که عملکرد پردازنده را در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای بررسی می‌نماید، نتایج نشان از قدرت بسیار خوب این پردازنده دو هسته‌ای داشت، طوری که فاصله زیادی بین این گوشی با پرچم‌داران دارای Snapdragon 801 و یا هشت هسته‌ای‌های سامسونگ وجود نداشت.

اما در تست Basemark OS II که به صورت کلی دستگاه را از نظر عملکرد CPU، GPU، حافظه، مرورگری و ... مورد آزمایش قرار می‌دهد، این گوشی توانست عملکردی بهتر از  همه گوشی‌های موجود در بازار تا به امروز را به ثبت رساند.

نتایج تست Basemark X که به صورت اختصاصی عملکرد گرافیکی دستگاه را مورد بررسی قرار می‌دهد هم حاکی از بی رقیب بودن گوشی‌های جدید اپل در بازار بود.

تست GFX 3 هم تست گرافیکی دیگریست که جزئیات بیشتری را به چالش می‌کشد. نتایج واقعا خارج از انتظار هستند! با اینکه آیفون 6 از رزولوشن 1080p بهره نمی‌برد، اما در تست Off Screen این بنچمارک هم نتایج فوق‌العاده‌ای کسب می‌کند تا به این نتیجه برسیم که پردازشگر گرافیکی PowerVR GX6450، عملکرد بی‌نقصی دارد.

نتایج تست‌ها را نیز با تست‌های مرورگری اینترنت یعنی Kraken 2 و BrowserMark به پایان می‌رسانیم تا با دیدن آن‌ها، بیش از پیش متعجب شوید.

در پایان، باید گفت که امسال هم اپل گوشی‌هایی تولید نمود که در زمان ورودشان به بازار، قدرتمندترین‌های بازار هستند. پردازشگر گرافیکی PowerVR عملکردی بهتر از نمونه‌های مشابهش یعنی Adreno 420 که بر روی غول‌های Snapdragon 805‌ای بازار قرار دارند به نمایش گذاشت و پردازنده 2 هسته‌ای 64 بیتی اپل هم برتری‌اش را به رخ 4 هسته‌ای‌های Krait 400 بازار کشید تا باز هم در زمینه عملکرد سخت‌افزاری، کاربران امسال اپل هم نگرانی‌ای نداشته باشند. اپل کماکان باید در این بخش خود را مدیون سیستم‌عامل انحصاری‌اش بداند که می‌تواند با بهره‌گیری از حداکثر توانایی سخت‌افزار، چنین نتایجی را رقم بزند.
پس باز هم اپل با حداقل سخت‌افزار، حداکثر خروجی را به کاربرانش تحویل می‌دهد تا کماکان در مورد برترین عملکرد سخت‌افزاری، جای شک و شبهه‌ای باقی نگذارد.

نرم‌افزار

اما عجایبی که در قسمت قبل در موردشان صحبت کردیم، اکثرا به واسطه سیستم‌عامل انحصاری اپل رقم می‌خورند. آیفون 6 به صورت پیش‌فرض از نسخه 8 سیستم‌عامل iOS استفاده می‌نماید. این نسخه از iOS تغییرات ظاهری کمی نسبت به نسخه قبلی داشته، اما در این قسمت سعی می‌کنیم به طور اجمالی نگاهی به سیستم‌عامل این گوشی داشته باشیم. به طور کلی، هر ساله و در نقد آیفون‌های قبلی هم، به طور مفصل در مورد قابلیت‌ها و امکانات iOS صحبت نمودیم. بنابراین به تکرار مکررات نمی‌پردازیم.
همانند قبل، دو راه برای باز کردن قفل صفحه‌نمایش وجود دارد، یکی تعیین رمز 4 رقمی (که البته می‌توان به جای رمز 4 رقمی، از رمز با تعداد کاراکتر نامحدود هم استفاده نمود) و یا استفاده از Touch ID. شاید بهتر بود در مورد عملکرد TouchID در بخش سخت‌افزار می‌گفتیم، اما الان هم دیر نیست.

حسگر اثر انگشت آیفون 6 هم مانند قبل عملکردی بی‌نقص دارد و چون به اندازه کافی با آن آشنا شده‌اید، به توضیح جزئیات آن نخواهیم پرداخت.

نحوه چیدمان اپلیکیشن‌ها در این نسخه تغییری نکرده، فقط با بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش یک ردیف اضافه شده که البته می‌توان انتخاب نمود که یک ردیف اپلیکیشن اضافه شود یا همان تعداد اپلیکیشن با مقداری افزایش ابعاد، بزرگ‌تر نمایش داده شوند.

پنل کنترل سنتر که با کشیدن انگشت از پایین به بالا در هر صفحه‌ای باز می‌شود، تغییری در چیدمان نداشته و فقط از نظر گرافیکی مقداری رنگ‌ها تغییر داشته‌اند. با اینکه این منو از iOS 7 پا به سیستم‌عامل اپل گذاشت، ولی عملکردی فوق‌العاده دارد. مزیتی که این منو به منوی Notification اندروید دارد، این است که بدون احتیاج به بستن اپلیکیشن، می‌توانید تغییراتی مانند قطع کردن یا وصل کردن Wi-Fi و یا تغییر نور صفحه‌نمایش و ... را انجام دهید.

اما Notification Center هم که با کشیدن انگشت از بالا به پایین ظاهر می‌شد، تغییراتی داشته. قبلا صفحات Today،  All و Missed وجود داشت که یکی از آن‌ها حذف شده و به جای آن الان فقط صفحات Today و Notification قرار گرفته است. یک قابلیت مفید در این بخش اضافه شده که از همان بخش Notification Center می‌توانید به مسیج هایتان پاسخ دهید.
در همین بخش امکان اضافه کردن ویجت هم اضافه شده که هنوز چندان مورد توجه برنامه نویسان قرار نگرفته، چرا که ویجت‌ها باید توسط سایر توسعه‌دهندگان تولید شوند و برای نصب در فروشگاه اپل قرار گیرند.

مانند قبل، با دو مرتبه فشردن کلید Home، صفحه مالتی تسک باز می‌شود که در بالای این صفحه، لیست افرادی که در علاقه‌مندی‌های شما قرار دارند وجود دارد. با وجود این منو، در هر برنامه‌ای که باشید می‌توانید با باز کردن صفحه مالتی تسک، اعمالی مانند تماس یا ارسال مسیج را انجام دهید.

یکی دیگر از برتری‌های iOS به دیگر سیستم‌عامل‌ها، منوی سرچ بسیار قدرتمند آن با نام Spotlight است. منویی که در هر صفحه‌ای انگشتتان را بر روی صفحه به پایین بکشید ظاهر می‌شود و آماده جستجو کردن کلمه مورد نظر شماست. پیش‌تر کلمه‌ای که در این منو می‌نوشتید از داخل برنامه‌ها، کانتکت ها، متن مسیج‌ها و غیره جستجو می‌شد. اما در iOS 8 جستجو از اینترنت مانند ویکی‌پدیا، IMDB و App Store و ... هم صورت می‌پذیرد.

بر خلاف اکثر گوشی‌های هوشمند رده بالا که برای اجرای بازی‌ها از واسط  گرافیکی OpenGL ES استفاده می‌کنند، اپل واسط گرافیکی (API) انحصاری خود را برای iOS 8 طراحی کرده که Metal نام دارد. طبق ادعای اپل، Metal ارتباط بهتر و بهینه‌تری بین سخت‌افزار و نرم‌افزار برقرار می‌کند که به سازندگان بازی‌های کامپیوتری این امکان را می‌دهد تا بتوانند بازی‌های باکیفیت‌تر و در عین حال روان‌تری را برای آیفون بسازند. بازی‌هایی که طبق ادعای اپل می‌توانند از لحاظ کیفیت با بازی‌های کامپیوترهای رومیزی رقابت کنند.
برتری Metal آنجاییست که برنامه نویسان و بازی‌سازان به جای کار با درایورهای گرافیکی، می‌توانند به طور مستقیم با پردازنده‌ی گرافیکی درگیر شوند و بتوانند به پردازنده‌ی گرافیکی بگویند که چطور محاسبات گرافیکی را انجام دهد.
اما همیشه تایپ کردن در دستگاه‌های ساخت اپل لذت‌بخش بود، چراکه کیبورد استاندارد اپل بسیار کامل و کم نقص بود و با توجه به حساسیت و هوشمندی بالای iOS در درک لمس‌ها، تایپ در دیوایس‌های اپلی به راحتی صورت می‌پذیرفت. حال اپل امکان نصب کیبوردهای دیگر را هم ایجاد نموده تا کاربران بتوانند برای تنوع، از کیبوردهای دیگری هم استفاده کنند. برای مثال، با نصب اپلیکیشن SwiftKey بر روی آیفون 6 می‌توان از همه امکانات کیبوردهای متنوع و کاربردی این برنامه استفاده کرد. در ضمن، کیبورد استاندارد اپل هم، بسیار هوشمندانه کلمات پر استفاده شما را شناسایی می‌نماید و با تایپ حروف اول کلمه، کلمات مشابه را پیشنهاد می‌دهد که در اکثر مواقع، عملکرد دقیق و کاربردی‌ای دارد.در کل، iOS 8 هیچ تغییر انقلابی‌ای را برای کاربر به وجود نیاورده، اما باید در نظر داشته باشیم که اکثر مواقع برای مواردی که نارضایتی در پی داشته‌اند و یا عملکردی عالی نداشته‌اند به انقلاب نیاز است، که این مورد در مورد iOS اپل هیچ‌وقت صدق نمی‌کرده و این سیستم‌عامل همواره عملکرد مناسبی داشته که چندان نیازی به یک انقلاب بر روی آن احساس نمی‌شد. با این حال، اضافه شدن مواردی که ذکر کردیم، تا حدودی کار با iOS را برای کاربران راحت‌تر نموده و تجربه بهتری را نسبت به iOS 7 به ارمغان خواهد آورد.

باتری و عملکرد باتری

باز هم  اپل از ظرفیت باتری گوشی‌های جدید خود چیزی نگفت، اما مشخص شده که باتری آیفون 6 یک باتری لیتیوم پلیمری 1810 میلی‌آمپر ساعتیست. این ظرفیت نسبت به ظرفیت 1440 میلی‌آمپر ساعتی آیفون 5s افزایش داشته، اما فراموش نکنید که صفحه‌نمایش هم بزرگ‌تر شده و پیکسل‌ها نزدیک به 2 برابر تعدادشان بیشتر شده. باتری این گوشی در حالت آماده به کار، حدود 8 روز دوام آورد که این به خودی خود نسبت به آیفون 5s عدد بهتریست. اما در استفاده معمولی شامل مکالمه، پخش ویدئو، مرورگری اینترنت و مقداری هم بازی، این گوشی هم عملکردی شبیه به آیفون 5s داشت و حدود 1.5 روز دوام آورد. البته مقداری بهبود در این زمینه احساس می‌شد اما نه به صورتی که ما را شگفت‌زده کند. در کل، با توجه به بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش، شاید انتظار داشتیم که باتری عملکردی بدتر و یا برابر با آیفون 5s داشته باشد، اما خوشبختانه باتری این گوشی شارژدهی بیشتری نمود تا باعث امیدواری کاربرانش گردد.

دوربین

دوربین آیفون 6 مجهز به سنسور تصویر 8 مگاپیکسلی است. دقیقا همان رزولوشنی که از آیفون 4s به بعد شاهد بوده‌ایم. سایز سنسور تصویر دوربین این گوشی، دقیقا به اندازه‌ی سایز سنسور تصویر آیفون 5s است. در حقیقت بزرگ‌ترین تغییرات دوربین نسبت به مدل پیشین را می‌توانیم در سرعت و دقت فوکوس خودکار و آپدیت‌های نرم‌افزاری ببینیم.

اپل در دوربین این گوشی، از یک نوع فن‌آوری استفاده کرده که پیش‌تر شبیه به آن را بر روی دوربین DSLR کانن، یعنی 70D دیده بودیم. یک نوع فن‌آوری فوکوس خودکار تشخیص فاز (Phase Detection) وابسته به سنسور تصویر که اپل آن را فوکوس پیکسل (Focus Pixel) می‌نامد. البته اپل در به کار گیری این فن‌آوری بر روی دوربین گوشی‌های همراه پیشتاز نیست و قبلا، دوربین‌های سامسونگ گلکسی S5 و ال‌جی G3 مجهز به این نوع فوکوس خودکار شده بودند.

چیپست قوی‌تر و فوکوس خودکار سریع‌تر، به آیفون 6 کمک کرده که در تشخیص چهره، خیلی دقیق‌تر و سریع‌تر عمل کند. لرزش گیر تصویر آیفون 6 برخلاف برادر بزرگ‌ترش یعنی آیفون 6 پلاس از نوع دیجیتالی است؛ با این حال اپل قول داده که این لرزش گیر تصویر وظیفه‌ی خود را به خوبی انجام می‌دهد. رزولوشن عکس‌های پانورامای دوربین این گوشی نیز افزایش یافته و اکنون آیفون 6 می‌تواند عکس‌های پانورامای 43 مگاپیکسلی بگیرد. به هر صورت چیپست جدید A8 کاری کرده که همه چیز سریع‌تر شود، از شات‌های سریع‌تر در هنگام عکاسی HDR گرفته تا بالا آمدن اپلیکیشن دوربین.

دوربین جلویی گوشی شاهد بهبودهای چشمگیری بوده است. طبق ادعای اپل، دوربین دوم آیفون 6، می‌تواند تا 81 درصد نور بیشتری را نسبت به دوربین دوم 5s جذب کند. البته از آن جایی که نسبت کانونی لنز بر روی همان عدد F/2.2 ثابت مانده، خیلی در این مورد مطمئن نیستیم. جالب‌ترین بهبود را باید در عکاسی پیاپی دید. دوربین جلویی این گوشی می‌تواند با سرعت 10 فریم بر ثانیه عکاسی پیاپی کند. بعلاوه این دوربین می‌تواند عکس‌های HDR بگیرد و ویدیوی HDR نیز ضبط کند.
به لطف iOS 8، واسط کاربری دوربین میزبان بهبودهایی بوده است. اگر صفحه را برای فوکوس کردن لمس کنید، گوشی امکان تغییر نوردهی از طریق بالا و پایین بردن یک اسلایدر را به شما می‌دهد. بدین ترتیب شما می‌توانید بسته به نوع صحنه، جبران نوردهی را تغییر دهید. بعلاوه می‌توانید فوکوس و نوردهی را قفل کنید و البته، این چیز جدیدی نیست.
در قسمت سمت چپ صفحه‌ی اپلیکیشن دوربین، اپل کنترل‌هایی را برای سوییچ کردن به دوربین جلویی قرار داده است. در کنار آن نیز دکمه‌ی تایمر (قابلیت تنظیم بر روی 3 یا 10 ثانیه)، انتخاب مود HDR و در نهایت دکمه‌ی تنظیمات فلاش قرار دارد.

گستره‌ی دینامیکی این دوربین عالی است. قسمت‌های روشن‌تر و تاریک‌تر عکس، نوردهی بسیار مناسبی دارند و در مواقعی بسیار، اصلا به عکاسی HDR نیاز نیست. غلظت رنگ عکس‌ها اندکی از حالت طبیعی بیشتر است؛ با این حال به نظر می‌رسد این کلکی است که بیشتر سازندگان گوشی‌های همراه برای زیباتر کردن عکس دوربین‌ها می‌زنند. خوشبختانه غلظت رنگ‌ها در ذوق نمی‌زند.
طبق معمول همه‌ی گوشی‌های آیفون، تفکیک جزئیات در بزرگنمایی زیاد بسیار عالیست. سوژه‌ها در شرایط نوری خوب، کاملا با جزئیات زیاد و شارپ هستند. باید گفت که شارپنس گوشه‌های تصویر نسبت به آیفون 5s افزایش یافته و اکنون گوشه‌های تصویر نیز مثل وسط تصویر تفکیک جزئیات خوبی دارد.
مود HDR آیفون 6، دو عکس می‌گیرد و آن‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کند تا یک عکس با نوردهی مناسب و گستره‌ی دینامیکی زیاد به دست آید. به نظر می‌رسد که در مود HDR، سایه‌ها به حال خود رها می‌شوند و تنها عملی که صورت می‌گیرد، سعی در افزایش جزئیات مناطق پرنور است. به طور کلی اثر عکس‌های HDR را خیلی حس نکردیم و به نظر می‌رسد که زیاد چشمگیر نباشد.
عکاسی در نور ضعیف دوربین آیفون 6 بهبودهای چشم‌گیری نسبت به مدل پیشین داشته است. به لطف لرزش گیر تصویر دیجیتالی موثر، دوربین می‌تواند سرعت شاتر را تا حد زیادی پایین بیاورد و بدین ترتیب نوردهی خوبی از صحنه داشته باشد. این طوری آیسو (ISO) نیز بر روی مقادیر پایین قرار می‌گیرد تا عکس باکیفیت‌تری بدست آید. با این حال همچنان خطر لرزش دست و حرکت سوژه و در نهایت تار شدن صحنه وجود دارد. در حقیقت باید گفت که در آیفون 5s به ندرت دیده بودیم سرعت شاتر پایین‌تر از 1/30 ثانیه انتخاب شود، ولی در آیفون 6 سرعت شاتر تا 1/15 ثانیه نیز می‌رسد.
از زمانی که اپل توانایی عکاسی پانوراما را بر روی دوربین گوشی‌های خود قرار داد، یکی از بهترین عملکردهای عکاسی پانوراما را می‌توانیم بر روی گوشی‌های این شرکت ببینیم. عمل دوختن عکس‌ها به یکدیگر خیلی عالی انجام می‌گیرد و تقریبا خطایی از این بابت مشاهده نمی‌شود. باید اشاره کرد که عمل عکاسی پانوراما با آیفون 6 بسیار ساده است تقریبا فرقی با یک ضبط ویدئویی ساده ندارد.

فیلم‌برداری

از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های دوربین آیفون 6 نسبت به 5s را می‌توانیم در فیلم‌برداری ببینیم. علاوه بر فیلم‌برداری Full HD 1080p با سرعت 30 فریم بر ثانیه، دوربین این گوشی می‌تواند فیلم‌های فول اچ دی را با سرعت 60 فریم بر ثانیه نیز ضبط کند. این در حالیست که مدل پیشین می‌توانست ویدیوهای 720p را با سرعت 120 فریم بر ثانیه ضبط کند و اکنون آیفون 6 توانایی ضبط این ویدیوها را در رزولوشن 240 فریم بر ثانیه دارد.
خیلی دوست داشتیم توانایی فیلم‌برداری 4K را بر روی این گوشی می‌دیدیم، ولی شاید اپل آن را برای آیفون 6s حفظ کرده است. اکنون بسیاری از گوشی‌های اندرویدی این کار را انجام می‌دهند، با این حال نکته‌ی اصلی این جاست که سنسور 8 مگاپیکسلی 4:3 این گوشی، رزولوشن کافی افقی برای ویدیوهای 4K را ندارد.
وقتی در اپلیکیشن دوربین به مود اسلوموشن می‌روید، نشانگری برای تعیین سرعت فیلم‌برداری ظاهر می‌شود. در آن جا می‌توانید از بین 120 فریم بر ثانیه و 240 فریم بر ثانیه انتخاب کنید. در حالت پیش‌فرض، مود ضبط ویدیوی این گوشی ویدیوهای فول اچ دی را با سرعت 30 فریم بر ثانیه ضبط می‌کند. برای فعال کردن ضبط 60 فریم بر ثانیه باید به تنظیمات دوربین بروید.
اپل لرزش گیر تصویر دیجیتالی ویدیو را بهبود داده تا شاهد لرزش گیر پیشرفته‌تری نسبت به آن چه در 5s دیده بودیم باشیم. اپل اکنون این لرزش گیر دیجیتالی فیلم‌برداری را، لرزش گیری سینماتیک (Cinematic Stabilization) نامیده است. در آزمایش‌هایی که انجام دادیم، به خوبی این بهبود را احساس کردیم. قطعا از آیفون 6 پلاس انتظار بیشتری داریم چرا که این گوشی مجهز به لرزش گیر تصویر اپتیکال است.
فیلم‌برداری فول اچ دی دوربین آیفون 6 با نوردهی عالی و جزئیات فراوان حقیقتا یکی از بهترین‌هاست. فوکوس خودکار در حین فیلم‌برداری خیلی خوب انجام می‌گیرد، با این حال اتومبیل‌های گذری می‌توانند به راحتی دوربین را گیج کنند.

هرچند که بیت ریت فیلم‌برداری فول اچ دی 30 فریم بر ثانیه‌ی این گوشی 18 مگابیت بر ثانیه است، ولی ضبط صدا خیلی خوب نیست. ضبط صدا با بیت ریت 63 کیلوبیت بر ثانیه صورت می‌گیرد و هرچند که بر روی بدنه‌ی آیفون 6 چند میکروفون وجود دارد، ولی صدا تنها در یک کانال ضبط می‌شود.
کیفیت ضبط ویدئویی فول اچ دی 60 فریم بر ثانیه مثل کیفیت ضبط 30 فریم بر ثانیه است؛ با این تفاوت که در این مود، حرکت سوژه‌ها خیلی سریع و آسان صورت می‌گیرد. بیت ریت این ویدیوها کاملا بالاتر است و به 25 مگابیت بر ثانیه می‌رسد. با این حال نسبت به بیت ریت 40 تا 50 مگابیت بر ثانیه‌ای ویدیوهای 4K اصلا بالا به نظر نمی‌رسد.

جمع‌بندی

بالاخره اپل هم آیفون بزرگ تولید نمود. حرفی که این روزها از همه می‌شنویم، اکثرا هم با حالت تمسخر میگویند. بدون توجه به اینکه کمپانی اپل یک تغییر بزرگ را در راس امور داشته و دیگر توسط شخصی به نام تیم کوک رهبری می‌گردد، نه استیو جابز. بالطبع با به وجود آمدن تغییرات در سطوح بالای یک سازمان، بسیاری از سیاست‌ها هم تغییر می‌کند که این هم یکی از آن‌ها بود. شاید اگر استیو جابز هنوز در راس امور بود، با آیفون 4.7 اینچی هیچ‌وقت مواجه نمی‌شدیم. اما به هر شکل در سال 2014 اپل آیفون‌های بزرگ خود را معرفی نمود و پا به عرصه فبلت‌ها گذاشت. حالا دیگر سامسونگ، ال‌جی، سونی، HTC و دیگر تولیدکنندگان با خیال آسوده گوشی 5 اینچی تولید نمی‌کنند و همواره باید سنگینی حضور نماینده اپل را هم احساس نمایند.

 در کل، همه منتظر نوآوری از اپل هستند، یا شاید انقلاب، اما می‌توان تنها انقلاب صورت گرفته در این گوشی را قد کشیدن آن دانست، که اتفاق کم اهمیتی هم نیست. اتفاقی که منجر به کوچ بسیاری از افراد به سمت گوشی جدید ساخت اپل هم شد، کسانی که واقعا گوشی 4 اینچی را کوچک می‌دانستند و اکنون با حق انتخاب‌های جدید، به سمت آیفون جدید اپل گرایش پیدا کرده‌اند. همان‌طور که در نقد هم گفتیم، آیفون 6 بهتر از چیزی بود که ابتدا تصور می‌کردیم. سخت است بگوییم که این آیفون را به اندازه آیفون 5 در زمان معرفی دوست داشتیم، اما باید پذیرفت که آیفون 6 و آیفون 6 پلاس بهترین گوشی تولید اپل تا به این تاریخ محسوب می‌گردد که یک مجموعه کامل و کم نقص از امکانات کافی را به کاربرش اهدا می‌نماید.

پنجمین کهکشانی سامسونگ معرفی شد و به شایعاتی که در مورد آن در دنیای فناوری منتشر می‌شد پایان داد. در مراسمی که در شهر بارسلون و در نمایشگاه MWC2014 برگزار شد سامسونگ محصولات برتر خود که یک گوشی گلکسی اس 5، یک ساعت Gear 2 و یک دستبند به نام Gear Fit بود را معرفی کرد. شاخص‌ترین محصول آن شب  گوشی گلکسی اس 5 بود که تا 1 سال آینده و یا حداقل تا معرفی نوت 4 به عنوان بهترین گوشی سامسونگ معرفی خواهد شد.

گلکسی اس 5 در حال حاضر هنوز وارد بازار نشده و به دست کارشناسان اهل فن نیز نرسیده است، اما تا زمانی که گوشی به دست ما برسد و بتوانیم یک بررسی جامع بر روی آن داشته باشیم در این بررسی می‌خواهیم که کاربران را با بررسی اولیه گوشی در جریان مشخصات فنی کامل و ویژگی‌های برتر این گوشی قرار دهیم و به نوعی گوشی را به صورت اولیه بررسی کنیم.

در این زمینه طراحی به خصوص از قسمت قاب جلویی گوشی تفاوت قائل شدن بین گلکسی اس 5 و گلکسی اس 4 کار بسیار سختی است. اما این موضوع را نمی‌توان یک نمره منفی برای این گوشی دانست زیرا صفحه نمایش بزرگ و با کیفیتی که در جلوی گوشی قرار دارد تمام امتیاز منفی این موضوع را کم رنگ می‌کند. این صفحه نمایش به این علت که از جنس سوپر آمولد است علاوه بر داشتن کیفیت بسیار خوب در زمینه نمایش رنگ‌ها و در زمینه عمق رنگ مشکی، زاویه دید بسیار خوبی دارد.

اندازه این صفحه نمایش تنها 0.1 اینچ بزرگ‌تر شده و اما کیفیت آن همان فول اچ دی که در گلکسی اس 4 دیده‌ایم باقی مانده است. مهم‌ترین مزیت و برتری این گوشی نسبت به نسل قبلی این است که از این پس به راحتی می‌توانید از گلکسی اس 5 خودتان در زیر آب استفاده کنید بدون اینکه نگرانی از خراب شدن گوشی خودتان داشته باشید.

در زیر این صفحه نمایش با کیفیت دکمه فیزیکی Home قرار دارد که از این پس وظیفه مهمی دیگری را نیز بر عهده دارد، این دکمه فیزیکی از این پس به عنوان سنسور اثر انگشت نیز عمل می‌کند. عملکرد این سنسور با آن چیزی که در آیفون می‌بینیم تفاوت دارد. در این گوشی باید کاربر انگشت خود را بر روی دکمه بکشد و در ضمن انگشت آن باید تمام دکمه را پوشش دهد.

این سنسور علاوه بر اینکه قفل گوشی را باز می‌کند کارایی دیگری نیز دارد، یکی از آن‌ها این است که از طریق اثر انگشت خودتان می‌توانید پرداخت‌های PayPal را انجام دهید. کاربرد دیگر این است که با این سنسور این امکان را دارید تا قفل گوشی را در حالت خاصی (به طور مثال حالت private) باز کنید تا دیگران نتوانند فایل‌های مخصوص شما را که از دسترس خارج کرده‌اید ببینند. بر اساس گزارش‌هایی از کسانی که با این گوشی و سنسور اثر انگشت آن کار کرده‌اند رسیده، مشخص شده که این سنسور به خوبی هر چه تمام کار می‌کند.

اما اگر شما گلکسی اس 5 را از قسمت قاب پشتی ببینید به طور حتم آن را خواهید شناخت، بر خلاف نسل‌های قبلی که از یک پلاستیک براق زشت در ساخت قاب استفاده می‌شد در این گوشی از یک قاب جدید استفاده شده است، این قاب مانند گلکسی نوت 3 طراحی چرم مانند دارد که بر روی آن گودی‌های ریز جلوه‌ای خاص و زیبا به قاب پشتی بخشیده‌اند. علاوه بر این طراحی جدید رنگ‌های متنوع و جالبی نیز برای آن در نظر گرفته شده است، این رنگ‌ها عبارتند از: مشکی، سفید، آبی و طلایی.

اما سوال اساسی که جدا از طراحی گوشی است در اینجا مطرح می‌شود که آیا این گوشی از نظر قوای داخلی توانایی این را دارد که به عنوان پرچم‌دار 2014 سامسونگ شناخته شود؟ پیش از اینکه گوشی را در دست بگریم و مقایسه‌ای با دیگر پرچم‌داران انجام دهیم بر روی کاغذ آن را بررسی می‌کنیم تا به پاسخ این سوال برسیم.پردازنده گوشی اسنپدراگون 801 است  (نسخه‌ای 8 هسته‌ای نیز در راه است)، باتری 2800 میلی آمپر ظرفیت و دوربین کیفیتی برابر 16 مگاپیکسل را دارد که به امکانات جانبی فراوانی مانند HDR مجهز است. سیستم عامل به کار رفته در گوشی اندروید نسخه 4.4. است که جدیدترین نسخه اندروید به حساب می‌آید.علاوه بر این رابط کاربری گوشی نیز نسبت به نسل قبل تغییراتی داشته و ظاهری جدید را به آیکون‌ها و طریقه عملکرد گوشی بخشیده است. با تمام این سخت افزار قدرتمند، گلکسی اس 5 کمبودهایی نسبت به گلکسی نوت 3 دارد، یکی از مشخص‌ترین این کمبودها رم 2 گیگابایتی در گلکسی اس 5 است (گلکسی نوت 3 به رم 3 گیگابایتی مجهز است)، یکی دیگر از کمبودها حافظه داخلی 16 گیگابایتی است که باز هم نسبت به حافظه داخلی 32 گیگابایتی گلکسی نوت 3 یک شکست به حساب می‌آید.

البته ما این موضوع که رم و حافظه داخلی کمتر از گلکسی نوت 3 است را می‌توانیم به گردن امکانات بسیار  زیاد نوت 3 به علت وجود قلم و نیاز این گوشی به قابلیت‌های مولتی تسکینگ بیاندازیم، اما به هر حال از یک پرچم‌دار این انتظار را داریم که بهترین‌های تکنولوژی را در خود داشته باشد.

همان‌طور که در بالا اشاره کردیم رابط کاربری این گوشی تغییراتی جدید را داشته است، این یک نسخه بهبود یافته از تاچ ویز است (البته اگر هنوز سامسونگ آن را تاچ ویز بنامد). منوی ناتیفیکیشن در اس 5 تغییراتی داشته و شبیه به منوی ناتیفیکیشن در تبلت‌های سری Pro شده است. آیکون‌ها گرد و مسطح شده‌اند که ظاهری متفاوت و زیباتر از نسخه‌های قبل را دارند.

منوی Setting مانند آنچه که از گلکسی اس 4 به بعد دیدیم دیگر حالت Tab مانند ندارد. منوی setting به حالت عمودی تبدیل شده که آیکون‌ها در آن به حالت بزرگ وجود دارند و تمام تنظیمات در آن قرار دارند، شاید این شکل از تنظیمات کمی گیچ کننده باشد اما به لطف انعطاف پذیری تاچ ویز شما می‌توانید همان حالت Tab مانند را فعال کنید.

در زمینه امکانات ویژه مهم‌ترین حالت، حالت کودک است که شما می‌توانید تنظیمات گوشی را برای استفاده کودک خودتان فعال کنید، به طور مثال برای آن محدودیت تعیین کنید که با چند نفر می‌تواند تماس بگیرد و یا از چه برنامه‌هایی می‌تواند استفاده کند.

حالت Power Saving Mode نیز یکی از ویژگی‌های جدید این گوشی است که در گوشی‌های پیشین ندیده بودیم، اگر این حالت را فعال کنید، منوی گوشی رنگ خود را از دست می‌دهد، تمام امکانات ارتباطی به جز تلفن کردن و پیامک فرستادن غیر فعال شده و عمر باتری به طرز چشمگیری افزایش پیدا خواهد کرد. این ویژگی بسیار مفید است و ما امیدواریم که در گوشی‌های قبلی سامسونگ نیز این امکان با یک بروز رسانی جدید اضافه شود.

از دیگر امکانات نرم افزاری جدید این گوشی می‌توان به فوکوس بعد از عکس گرفتن، KNOX نسخه 2 که بسیار امن‌تر و منعطف‌تر شده اشاره کرد.

نتیجه گیری

گلکسی اس 5 به هر حال یک نسخه بروز شده خوب برای خانواده سری گلکسی به حساب می‌آید، این گوشی بیشتر برای افرادی جذابیت دارد که گلکسی اس 3 دارند و اکنون دو سال از عمر گوشی آن‌ها می‌گذرد و می‌خواهند که یک گوشی بروز شده را خریداری کنند.

شاید طراحی تکراری این گوشی بسیاری از طرفداران سامسونگ را پشیمان کند، اما به طور حتم این گوشی مانند نسل‌های قبلی فروش میلیونی خوبی را تجربه خواهد کرد و علت این امر نیز می‌تواند بهبودهای سخت افزاری و به خصوص نرم افزاری نسبت به نسل‌های قبلی و قاب زیبای پشتی گوشی و سنسور اثر انگشت و ضربان قلب گوشی باشد.